Urządzenia nanowęglowe do zastosowań terahercowych
Spektrum EM to zakres wszystkich częstotliwości. Obejmują one długości fali światła, fale radiowe, mikrofale, podczerwień, ultrafiolet, promienie rentgenowskie i gamma, wśród których światło widzialne stanowi bardzo małą część. Technologia, która wykorzystuje region teraherców (THz) (odpowiadający za częstotliwości pomiędzy podczerwienią a mikrofalami), w zaskakującym tempie zyskuje na popularności. Zrewolucjonizuje ona różne sektory, począwszy od technologii informacyjnej po komunikację i bezpieczeństwo. Rdzeń wielu koncepcji stanowią nanostruktury o wymiarach w skali atomów i cząsteczek stanowią. Nieodłączna niehomogeniczność ich pól EM przyczynia się do wyjątkowych właściwości elektrycznych i magnetycznych. W ramach finansowanego przez UE projektu TERACAN ("Terahertz applications of carbon-based nanostructures") zbadano nanorurki węglowe (CNT) i grafen, aby opracować podstawy fizyczne dla nowych nanourządzeń terahercowych. Grafen to arkusz węgla o grubości jednego atomu. Prace skupiły się na badaniu liniowych reakcji EM kompozytów na bazie CNT w zakresie THz, charakterystyce emiterów i detektorów na bazie CNT oraz na terahercowych zastosowaniach grafenu. Naukowcy połączyli doświadczenia i modelowanie teoretyczne, aby stworzyć szereg teoretycznych opisów powiązanych zjawisk. Dało to dało początek wykonalnym protokołom doświadczalnym, umożliwiającym obserwację przewidywanych wyników. Rezultaty doświadczalne i modelowe projektu wykorzystano do uzasadnienia licznych propozycji w zakresie aktywnych terahercowych nanourządzeń na bazie CNT. Działania w ramach projektu TERACAN usprawniły zainicjowanie nowej dyscypliny badawczej, nanoelektromagnetyki, a także tworzenie związanego z nią języka naukowego do opisywania powiązanych zjawisk. Asymilacja masy krytycznej badaczy i instytutów powinna zapewnić szybkie postępy nowej dziedziny specjalizacji o ważnych zastosowaniach komercyjnych.
