Wyeliminowanie korków w komunikacji powietrznej
Zarządzanie ruchem lotniczym (ATM) to skomplikowany proces zależny od zaawansowanego sprzętu komunikacyjnego i wykwalifikowanej kadry, odpowiadających za bezpieczeństwo i punktualność podróży. W rzeczywistości komunikacja związana z bezpieczeństwem lotniczym odbywa się na całym świecie na wydzielonym zakresie, zwanym VHF COM (komunikacja na falach o bardzo wysokiej częstotliwości), o częstotliwości 118–137 MHz. Oznacza to, że wszelka komunikacja związana z bezpieczeństwem lotniczym jest transmitowana i odbierana w tym zakresie częstotliwości, a transmisja i odbiór przez jakiekolwiek inne podmioty są niedozwolone. Zakres VHF COM podzielony jest na kanały głosowe, okna o szerokości pasma 25 kHz lub 8,33 kHz, a każdy sektor kontroli ruchu lotniczego (ATC) przypisany jest do odrębnego kanału głosowego. Coraz większa liczba pilotów na niebie oznacza zwiększenie intensywności komunikacji pomiędzy pilotami a przypisanymi do nich kontrolerami na danym kanale głosowym, co zwiększa prawdopodobieństwo występowania zakłóceń i potencjalnych zagrożeń. W skrócie, zbliżamy się do granicy nasycenia. W ramach finansowanego przez UE projektu "Szerokopasmowy system komunikacji lotniczej VHF z zastosowaniem technologii MC-CDMA" (B-VHF) przeprowadzono szczegółową analizę możliwości zastosowania technologii MC-CDMA (ang. multi-carrier code-division multiple access) w komunikacji lotniczej w paśmie VHF na potrzeby przyszłego szerokopasmowego systemu VHF (B-VHF). Technologia MC-CDMA stosowana jest w wysokowydajnych systemach telekomunikacyjnych obsługiwanych przez wielu użytkowników. Jest to przede wszystkim metoda udostępniania danego zakresu częstotliwości wielu użytkownikom w celu minimalizacji zakłóceń. System B-VHF, w porównaniu z tradycyjnymi systemami VHF, zwiększa przepustowość komunikacji głosowej, jak i łącza danych oraz usług. Badacze zadbali o to, by koncepcje projektu były w pełni zgodne z działaniem w zakresie częstotliwości VHF COM, jak również w innych zakresach przewidzianych do przyszłych zastosowań lotniczych. Ta zgodność przekłada się na wyjątkowo niskie koszty, ponieważ system B-VHF może być stosowany jako system nakładkowy i może z powodzeniem współistnieć z bieżącą infrastrukturą VHF. Podsumowując, w ramach projektu B-VHF zademonstrowano realność zastosowania w kontroli ruchu lotniczego nowatorskiego systemu szerokopasmowego VHF, opartego na nowoczesnej technologii czwartej generacji i nadającego się do użytku w połączeniu ze stosowanym obecnie systemem VHF. Wdrożenie wyników powinno zmniejszyć nasycenie komunikacji kontroli ruchu lotniczego, które wkrótce stanie może być bardziej zauważalne, przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa na niebie i punktualności na ziemi.
