European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS

Rational Design and Characterisation of Supramolecular Architectures on Surfaces

Article Category

Article available in the following languages:

Rozszerzenie produkcji nanostruktur molekularnych

Nanotechnologia i nanonauki zajmują się tworzeniem systemów funkcjonalnych w skali nanometrów, tj. o rozmiarze zbliżonym do atomów i cząstek. Finansowany ze środków UE zespół naukowców dokonał przełomu w technologii, która może umożliwić produkcję nanostruktur na skalę przemysłową, torując drogę ku nowej generacji komercyjnie dostępnych urządzeń o całkowicie nowych funkcjach.

Technologie przemysłowe icon Technologie przemysłowe

Jedna z wielu dziedzin nanotechnologii dotyczy interakcji nanostruktur z materiałami biologicznymi. Samoorganizacja molekularna oznacza oddolną budowę jednostek molekularnych na substracie w celu uzyskania systemu charakteryzującego się konkretnymi właściwościami fizycznymi i chemicznymi. Celem projektu "Racjonalny projekt i charakterystyka supramolekularnych architektur na powierzchniach" (Radsas) było opracowanie metodologii równoległego wytwarzania nanourządzeń na skalę przemysłową, otwierającej drogę do komercyjnej produkcji w nanoskali. Aby osiągnąć założone cele, naukowcy koncentrowali się na tworzeniu efektywnych strategii równoległej dwuwymiarowej (2D) samoorganizacji molekularnej na nowych powierzchniach substratów, aby uzyskać prędkość i ilość potrzebną w produkcji na skalę przemysłową. Mimo że termin "samoorganizacja" wydaje się odnosić do automatycznego procesu, w rzeczywistości proces ten jest sterowany, głównie w zakresie sposobu interakcji cząstek z substratem lub ich do niego przylegania. Dlatego naukowcy zajmowali się projektowaniem funkcji selektywności miejsc wiązania, zarówno między blokami cząstek, jak i z substratem. Opracowano dwa substraty, jeden oparty na kombinacji srebro-platyna, a drugi na złocie. Gruntowne testy wykazały, że oba te substraty nadają się do specyficznego dla miejsc mocowania i sterowanej organizacji bloków molekularnych. Następnie wypracowane koncepcje wykorzystano do produkcji różnorodnych supramolekularnych architektur, które szczegółowo opisano w oparciu o badania doświadczalne i teoretyczne. Wynikiem projektu Radsas było zatem przetestowanie wykorzystania specyficzności bloków substratowych i molekularnych w kontrolowanej samoorganizacji konkretnych architektur supramolekularnych na skalę przemysłową. Rezultaty te mogą mieć przełomowe znaczenie dla rozpoczęcia stosowania nanotechnologii w procesach produkcji przemysłowej, oferując nowe i obiecujące funkcje w tak różnorodnych dziedzinach, jak informatyka i medycyna oraz zapewniając gospodarce europejskiej znaczącą przewagę konkurencyjną w błyskawicznie rozwijającym się sektorze nanotechnologii.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania