Płciowe fazy glonów w rozkwicie
HAB zanieczyszczają drogi wodne, odbarwiają wodę i produkują toksyny szkodliwe dla ludzi i innych form życia w łańcuchu pokarmowym. HAB mogą występować w wodach słodkich, morskich i słonawych. Mogą uniemożliwić działanie gospodarstw rybackich, negatywnie wpływać na turystykę oraz oczywiście na zdrowie człowieka. Finansowany ze środków UE projekt SEED miał na celu ustalenie, jakie czynniki wynikające z działalności człowieka przyczyniają się do zwiększenia częstości występowania HAB. Badania koncentrowały się na głównych gatunkach HAB w Europie, w tym na sinicach występujących w ujściach rzek. Wszystkie dziewięć regionów objętych badaniem, w tym zachodnia części Morza Śródziemnego i oraz szwedzkie jeziora, mają silne wpływy antropogeniczne od rybołówstwa i akwakultury oraz turystyki. Zespół projektu SEED zbadał przemiany w cyklu życia poprzez badania terenowe i prace laboratoryjne. Większość glonów zmienia fazy bezpłciowe i płciowe, które z punktu widzenia przeżycia mogą doprowadzić do stanów "spoczynku" odpornych na niekorzystne warunki. Bezpłciowa część cyklu obejmuje również szybki podział mitotyczny komórek. Dane zebrane po trzech latach trwania projektu wykazały, że każdy HAB jest wyjątkowy, a cykle życia wielu glonów należących do tego samego rodzaju wykazują nieoczekiwane komplikacje. Powstawanie cyst (otorbienie) w stanie spoczynku i kiełkowanie z fazy rekombinacji (odtorbienie) jest uzależnione od czynników środowiskowych, jak i funkcji cyklu życia funkcji. Nowym odkryciem w projekcie SEED była odwracalność fazy płciowej u niektórych wiciowców. Ponadto, niektóre szczepy mogą wytwarzać bezpłciowe cysty spoczynkowe, które umożliwiają przeżycie między porami roku bez aktywności płciowej. Kolejny przełom projektu SEED pojawił się w badaniu dotyczącym tzw. akinet (uśpione komórki wegetatywne) wytwarzanych przez trzy główne kwitnące sinice w Morzu Bałtyckim. Powstawanie tej grubościennej formy wegetatywnego dla tych glonów jest wynikiem stresu fizjologicznego oraz częścią strategii przetrwania. Poszerzenie wiedzy na temat mechanizmów przeżycia glonów oraz ich wywoływania może posłużyć do sterowania HAB i zmniejszenia ich szkodliwego wpływu. Modele symulacyjne oparte na danych projektu przyczynią się do poprawy przewidywania, łagodzenie skutków i zarządzanie zakwitami glonów.
