Lepsze działanie naturalnego budulca kości
Hydroksyapatyt (HA) to nieorganiczny minerał odpowiedzialny za znaczną część masy i wytrzymałość kości. Ze względu na swój aktywny charakter, czyli zdolność do pobudzania tworzenia się kości, porowate hydroksyapatytowe materiały ceramiczne znajdują wiele zastosowań w regeneracji tkanki kostnej. Elektryczna polaryzacja takich materiałów wzmacnia łączenie tkanki kostnej. Nanotechnologia umożliwia naukowcom korzystanie z wielu interesujących właściwości struktur nanoskalowych (rozmiaru atomów i cząsteczek), których nie mają materiały jednorodne o tym samym składzie. Europejscy naukowcy biorący udział w projekcie "Wielofunkcyjne przepuszczalne nanostrukturalne materiały ceramiczne otrzymane z hydroksyapatytów" (Perceramics) postanowili posłużyć się tymi wyjątkowymi cechami do stworzenia nanostrukturalnych, spolaryzowanych elektrycznie hydroksyapatytowych materiałów ceramicznych nadających się do wielu zastosowań. Wśród potencjalnych zastosowań tych materiałów można wymienić implanty biologiczne, platformy do syntezy biologicznie aktywnych związków oraz systemy oczyszczania (wychwytywania i filtrowania substancji w oparciu o ładunek elektryczny i powierzchnię). Naukowcom udało się stworzyć modele obliczeniowe przylegania komórek oraz nową technologię wytwarzania nanoproszków hydroksyapatytowych. Rozwiązania te ułatwiają opracowywanie nowych metod osadzania przy pomocy ładunków elektrycznych na ceramicznych materiałach hydroksyapatytowych oraz nanowzorcowania, a tym samym pozwalają uzyskać wyższej jakości implanty. Ponadto, naukowcy stworzyli nową technologię unieruchamiania mikroorganizmów, których nie da się odpowiednio unieruchomić na innych nośnikach. Osiągnięcia projektu mogą znaleźć zastosowanie w przemyśle spożywczym, w syntezie biologicznie aktywnych cząsteczek, jak i w ochronie środowiska. Koncepcje opracowane w ramach projektu Perceramics rozszerzają potencjalne zastosowania elektrycznie spolaryzowanych ceramicznych materiałów hydroksyapatytowych, umożliwiając wykorzystanie ich jako platform syntezy cząsteczek biologicznych oraz jako filtrów bakteryjnych w rozwiązaniach spożywczych lub ekologicznych. Komercjalizacja wyników prac powinna przynieść korzyści m.in. sektorowi bioremediacji, ochrony zdrowia i środowiska oraz biotechnologii przemysłowych.
