Tanie i zaawansowane technologicznie wytwarzanie obwodów dla MŚP
Postępująca miniaturyzacja urządzeń elektronicznych zdumiewa nie tylko tych, którzy nie pamiętają pierwszych komputerów i telewizorów. W miarę jak części i komponenty stają się coraz mniejsze, osiągając rozmiary pojedynczych atomów i cząsteczek (nanoskalę), ich wytwarzanie jest coraz trudniejsze i często drogie. Do wytwarzania miniaturowych układów elektronicznych najczęściej stosuje się metodę fotolitograficzną (PL). Polega ona na przeniesieniu wzorca na podłoże przy pomocy wiązki światła, zgodnie z szablonem z fotoczułego materiału umieszczonego wcześniej na tym podłożu. Urządzenia PL są bardzo drogie, rzędu 65 mln euro za jeden system, co praktycznie uniemożliwia ich zakup przez małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP). Próby rozwiązania problemu kosztów dotyczą przede wszystkim technik oddolnych formowania nanoskalowych wzorów wymaganych od współczesnych układów mikroelektronicznych. Obecnie za obiecującą uznaje się oddolną technologię wykorzystującą samoorganizację cząsteczek w celu uzyskania wzorców, jednak jej wadą jest niedostateczna regularność i brak możliwość precyzyjnego rozmieszczenia na dużych obszarach. Istnieje jednak szansa na pokonanie tych trudności. Kopolimery blokowe (BCP) to długie cząsteczki składające się z co najmniej dwóch jednostek powtarzających się w "blokach" (na przykład -X-X-X-Y-Y-Y-). Od dziesięcioleci cieszą się one dużym zainteresowaniem naukowców, ze względu na możliwość samoorganizacji w uporządkowane nanostruktury o różnych morfologiach, w ściśle zdefiniowanych położeniach i na dużych obszarach. Celem finansowanego ze środków UE projektu "Molekularnie organizowane nanostruktury o dużej wielkości dla urządzeń" (Lamand) jest stworzenie połączenia oddolnych i odgórnych technologii nanowytwarzania komponentów urządzeń informatycznych przy pomocy metodologii BCP. Naukowcy uzyskali uporządkowane, charakteryzujące się niską awaryjnością nanowzorce BCP o wymiarach od 10 do 40 nanometrów. Wyprodukowali także matryce nanoprzewodów przy użyciu szablonów. Modyfikacja powierzchni podłoża przy pomocy samoorganizowanych warstw pozwoliła na uzyskanie optymalnego pokrycia powierzchni wzorca i orientacji. Zaawansowane metody walidacji, jakie stworzono lub zaadaptowano na potrzeby projektu, wykorzystują mikroskopię i techniki rentgenowskie, symulację obrazu oraz charakterystykę właściwości elektrycznych. Technologia tworzona przez konsorcjum Lamand ma szansę znacząco zwiększyć konkurencyjność europejskich MŚP sektora mikroelektronicznego dzięki udostępnieniu im niedrogiej i niezawodnej techniki nanostrukturyzacji komponentów do urządzeń TIK.
