Skuteczna pigułka wielolekowa przeciwko chorobom układu krążenia
Aby skutecznie obniżyć ciśnienie skurczowe (SBP) i poziom lipoprotein o małej gęstości (LDL) u tych pacjentów, koniecznie jest pokonanie barier dotyczących przestrzegania zasad leczenia. W tym celu powstało finansowane ze środków UE ślepe badanie kliniczne 'Use of a multidrug pill in reducing cv events' (UMPIRE), realizowane przez Europę I Indie. W badaniu wzięło udział 1004 pacjentów z Europy oraz 1000 z Indii. Niektórym pacjentom z chorobami układu krążenia podawano jedną pigułkę zawierającą stałą dawkę kilku substancji leczniczych. Takie "polipigułki" zawierały 75 mg aspiryny, 40 mg simwastatyny, 10 mg lizynoprylu oraz albo 50 mg atenololu lub 12,5 mg hydrochlorotiazydu. Porównano stosowanie się do zaleceń lekarza oraz poziom SBP I LDL u pacjentów przyjmujących pigułki o stałej dawce z tymi samymi wskaźnikami u pacjentów zażywających standardowe kombinacje kilku leków. Pomimo niedoszacowania wskaźnika przestrzegania zasad leczenia przez pacjentów, badanie wykazało, że stosowanie polipigułek znacząco poprawia wyżej wymienione parametry. Bariery utrudniające stosowanie się do zasad leczenia udało się skutecznie pokonać dzięki podawaniu leków w jednej pigułce, niższym kosztom oraz uproszczonemu dawkowaniu I zażywaniu leków. Lepsze przestrzeganie zasad terapii przez pacjentów pozwoliło wyraźnie ograniczyć czynniki ryzyka oraz obniżyć poziom cholesterolu I ciśnienie krwi. Omawiane randomizowane badanie kliniczne było pierwszą tego rodzaju próbą oceniającą długofalową skuteczność stosowania pigułek o stałej dawce u pacjentów z chorobami układu krążenia. Strategia oparta na takich lekach pozwala także obniżyć koszty leczenia I ogólnej opieki zdrowotnej, a tym samym poprawić akceptację ze strony pacjentów. Włączenie tej strategii do polityk dotyczących leczenia chorób układu krążenia może również przyczynić się do poprawy dostępności opieki, ograniczenia nierówności w dostępie do leczenia oraz obniżenia kosztów opieki w krajach o ograniczonych zasobach. W ostatecznym rozrachunku, metody te pozwolą poprawić skuteczność leczenia I jakość życia pacjentów.
