Czerpanie korzyści z globalizacji Wszechobecna globalizacja może być ogromnie korzystna dla gospodarki, ale może też utrudniać rozwój terenów wiejskich. Nowe analizy wpływu globalizacji na obszary wiejskie w połączeniu z cennymi wytycznymi mogą pomóc w optymalnym wykorzystaniu tego nieuniknionego zjawiska. Technologie przemysłowe © Thinkstock Era globalizacji wprowadziła większą otwartość i nowe możliwości współpracy handlowej, przemysłowej, naukowej i technologicznej na niespotykaną w dziejach ludzkości skalę międzynarodową. Z drugiej strony globalizacja stworzyła też jednak zagrożenia dla gospodarek wiejskich i codziennego utrzymania mieszkańców prowincji. W ramach finansowanego przez UE projektu Derreg opracowano model reagowania na te przeszkody dla rozwoju regionalnego w kontekście globalnym. Globalizacja jest często postrzegana w sposób uproszczony i spolaryzowany — albo jako sposób na redukowanie nierówności gospodarczych, albo jako zagrożenie dla odrębności kultur wiejskich. W ramach projektu przeanalizowano procesy globalizacji, wpływ lokalny i reakcje rozwoju regionalnego w 10 wybranych regionach. Podczas badań wskazano trudności, z jakimi zmagają się regiony wiejskie, oraz opracowano najlepsze praktyki dotyczące wykorzystania korzyści z globalizacji w rozwoju regionalnym, tworząc w tym celu internetowe centrum zasobów. Zespół projektu zaproponował model pozwalający określić wpływ na obszary wiejskie takich aspektów globalizacji, jak liberalizacja rynków, rosnące sieci kontaktów, zwiększona mobilność i zaawansowane przepływy informacji. Analizowano również wpływ tych czynników na gospodarki wiejskie w różnych lokalizacjach i kontekstach socjopolitycznych. Wyniki przełożono następnie na wymierne konsekwencje dla bezpośrednich inwestycji zagranicznych, ekspansji na rynki eksportowe, zamykania fabryk, zwiększania ruchu turystycznego, zakupów nieruchomości i pracowników przygranicznych. W ramach projektu Derreg zbadano reakcje regionów na te konsekwencje oraz związane z nimi wyzwania i okazje. Zidentyfikowano osiem typów reakcji i przeanalizowano ograniczenia, jakim regiony podlegają z powodu różnic w kontekście i dostępnych zasobach. Skoncentrowano się na czterech kluczowych wynikach o kluczowym znaczeniu dla ulepszania rozwoju regionalnego. Po pierwsze stwierdzono, że endogeniczne przedsiębiorstwa wiejskie mogą odnieść większe korzyści z samodzielnego nawiązywania sieci kontaktów międzynarodowych niż z bezpośrednich inwestycji zagranicznych — można by to osiągnąć poprzez brokerów sieci kontaktów. Wykazano też, że migracja międzynarodowa może się znacznie przyczynić do regionalnego rozwoju wiejskiego, szczególnie jeśli opiera się na inicjatywach promowania przedsiębiorczości wśród migrantów. Trzecim wnioskiem było stwierdzenie, że globalna świadomość ekologiczna tworzy okazje do zrównoważonego rozwoju wiejskiego kapitału środowiskowego, choć stosowanie zasad takiej ekoekonomii wymaga uwzględnienia kontekstu regionalnego. W ramach projektu Derreg stwierdzono ponadto, że skuteczny rozwój regionalny jest wspomagany przez wspólną naukę i innowację na poziomie regionalnym, angażującą instytuty wiedzy, administrację publiczną i oddolne inicjatywy rozwojowe. W 10 badanych regionach zidentyfikowano ponad 100 przykładów dobrych praktyk dotyczących tych strategii, publikując je w witrynie internetowej projektu. Wszystkie wyniki nadają się bezpośredniego wykorzystania przez decydentów i władze lokalne w celu uzyskania maksymalnych korzyści z globalizacji. Powinno to znacząco wspomóc zrównoważony rozwój obszarów wiejskich i ułatwić nadrobienie dystansu regionom pozostającym w tyle.
