Zabezpieczenie środków do życia i produkcji żywności w Afryce
Blisko dwie trzecie populacji afrykańskiej żyje z rolnictwa. Rolnictwo na rzecz ochrony środowiska (CA) ma na celu zwiększenie zrównoważoności rolnictwa poprzez zminimalizowanie degradacji gleby, co również stanowi dobry prognostyk dla większych plonów i obniżenia kosztów produkcji. Jednak gospodarstwa małorolne w Afryce są niezwykle heterogeniczne pod względem warunków agroekologicznych, socjoekonomicznych i kulturowych. Pomimo bogactwa programów badawczych i rozwojowych promujących CA w Afryce, przyjęcie trafnych zaleceń spotkało się z niewielkim powodzeniem, głównie ze względu na wymóg zmian na poziomie lokalnym. Aby uzdrowić sytuację, naukowcy zainicjowali finansowany przez UE projekt CA2AFRICA ("Conservation agriculture in Africa: Analysing and foreseeing its impact - comprehending its adoption"). W ramach projektu CA2AFRICA zgromadzono ekspertów z Afryki, Europy i międzynarodowej społeczności badawczej, by ocenili historie sukcesu dotyczące CA, ukazujące poprawę sytuacji społeczno-ekonomicznej użytkowników gruntu. Badane przypadki z pięciu regionów Afryki pomagają zidentyfikować najbardziej znaczące czynniki w terenie, w gospodarstwie i na skalę regionalną, prowadząc do przyjęcia lub odrzucenia CA. Powstała również internetowa baza danych w sprawie CA. Począwszy od modeli biofizycznych upraw i gleby na poziomie terenu po symulacje wymian w przydziale zasobów na poziomie gospodarstwa i wioski, badacze zdołali odkryć ważne czynniki decydujące o przyjęciu technik CA. Naukowcy opracowali także dostosowane do potrzeb narzędzie jakościowej oceny eksperckiej (QAToCA), by móc określać potencjalny wpływ przyjmowania CA w badanych obszarach i regionach oraz by analizować czynniki decydujące o przyjęciu CA na wyższą skalę. Wyniki pokazały, że CA może potencjalnie zwiększać plony, zwłaszcza w warunkach nierównych opadów deszczu, a w dalszej perspektywie jako rezultat stopniowego wzrostu ogólnej jakości gleby. Wpływ na dochody gospodarstwa jest znacznie mniej widoczny i zależy od rodzaju gospodarstwa. Brak natychmiastowego wzrostu dochodów wyjaśnia w wielu przypadkach decyzję o nieprzyjmowaniu CA. Chłopi małorolni często nie wybiegają daleko w przyszłość: przyszłe korzyści nie przeważają adekwatnie natychmiastowych potrzeb. Kolejnym kluczowym czynnikiem, który wyjaśnia ograniczone przyjęcie modelu CA w systemach upraw mieszanych i inwentarza żywego jest to, że pozostałości po żniwach są chętniej używane jako pasza dla zwierząt, co zapobiega wykorzystaniu ich jako pokrywy gleby w systemach CA. Ponadto, często brak jest dostępu do dobrych rynków w celu zakupienia środków produkcji i sprzedaży produktów – co stanowi główny warunek przyjęcia nowych technologii. W rezultacie projekt wyraźnie pokazał, że istnieje pilna potrzeba ukierunkowania działań na użytkowników końcowych (nie wszyscy rolnicy są potencjalnymi użytkownikami końcowymi CA) i przyjęcia systemów CA w lokalnych warunkach. W tym miejscu należy rozważyć zdolności inwestycyjne rolników przy zastosowaniu CA i zgodność tego modelu z ich założeniami produkcyjnymi, a także stosowanymi działaniami rolnymi. Celem zespołu projektu CA2AFRICA było dogłębniejsze zrozumienie czynników wpływających na (nie)przyjmowanie modelu CA przez heterogeniczne gospodarstwa małorolne. Jednocześnie, założeniem projektu było zwiększenie jego pozytywnego wpływu poprzez oparcie się na sukcesach, zwiększenie zakresu współpracy, dostarczenie niezbędnych narzędzi do oceny i ukierunkowanie przyszłych badań na CA.