Nowe podejście do leczenia zawału serca
Obecnie w leczeniu zawału stosuje się przywracanie krwiobiegu w mięśniu sercowym – noszące nazwę reperfuzji – za pomocą trombolizy lub przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI). Sama reperfuzja może jednak paradoksalnie powodować uszkodzenie lub obumieranie kardiomiocytów, co ogranicza przydatność kliniczną tej metody. W tym kontekście, uczestnicy finansowanego ze środków UE projektu MITOCARE postanowili opracować terapię uzupełniającą, która zapobiegałaby lub ograniczała uszkodzenia tkanki związane z reperfuzją. Ich celem jest także poznanie patofizjologii zespołu poreperfuzyjnego (IRI) oraz czynników wpływających na powrót pacjentów do zdrowia lub reagowanie na leczenie. Więcej szczegółów można znaleźć w witrynie internetowej projektu pod adresem http://www.mitocare.eu/. Dane wskazują, że za IRI odpowiadają pory zapewniające przepuszczalność kanałów zlokalizowanych w wewnętrznej błonie mitochondrialnej (mPTP), co rodzi szansę na wykorzystanie ich jako celów leczniczych. W tym celu konsorcjum MITOCARE prowadzi badanie kliniczne o średniej skali, aby przetestować TRO40303 jako nowy modulator mPTP. Oprócz reakcji pacjentów na leczenie za pomocą TRO40303, naukowcy monitorują różne inne parametry, takie jak czynniki powikłań, które mogą wpływać na wyniki leczenia, oraz biomarkery. W ramach prac doświadczalnych partnerzy MITOCARE porównują zastosowanie TRO40303 u gryzoni, królików i świń z zespołem poreprofuzyjnym z pozytywnymi skutkami hipotermii w zmniejszaniu poru mPTP. Potwierdzono zarówno silną ochronę hipotermii inicjowanej przed zdarzeniem niedokrwiennym, jak i ochrony zapewnianej przez TRO40303 w zespole poreprofuzyjnym. Po ukończeniu, badanie MITOCARE powinno dostarczyć ważnych informacji na temat skuteczności nowych metod leczenia IRI. Dowiedzione zostaną także korzyści kliniczne związane z nowym związkiem ukierunkowanym na mitochondria, co pozwoli ograniczyć stosowanie terapii regeneracyjnych.