Nowe techniki asymilacji umożliwiają tworzenie modeli oceanów
Projekt MYOCEAN(odnośnik otworzy się w nowym oknie) był pierwszą inicjatywą europejską ukierunkowaną na wdrożenie usług podstawowych systemu monitorowania obszarów morskich i prognostycznego Copernicus. Z kolei projekt SANGOMA(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (Stochastic assimilation for the next generation ocean model applications) zainicjowano w celu rozbudowania istniejących technik asymilacji danych z myślą o obsłudze przyszłych systemów operacyjnych. Techniki asymilacji danych łączą dane obserwacyjne z modelami numerycznymi w celu ulepszania stanu modelu i prognoz generowanych na jego podstawie. Najczęstszym zastosowaniem asymilacji danych jest prognozowanie pogody. Zastosowanie asymilacji danych może też znacznie poprawić stan i jakość prognozowania modelu oceanu, na przykład poprzez wykorzystanie obserwacji satelitarnych temperatury lub wysokości powierzchni morza. Uczeni zbadali wpływ istniejących i nowych obserwacji satelitarnych na prognozy uzyskiwane z modelu oraz potencjał ich wykorzystania w ramach zespołowego oprogramowania do asymilacji danych. Stwierdzono, że w wielkoskalowych modelach oceanicznych najważniejsze są dane o zasoleniu i temperaturze powierzchni wody. Z kolei parametry istotne w modelach regionalnych to altymetria strefy przybrzeżnej oraz dane z radarów wysokoczęstotliwościowych i pojazdów podwodnych. Wyniki posłużyły za punkt wyjścia opracowania biblioteki algorytmów asymilacji danych wraz z pokrewnymi narzędziami analitycznymi do użytku całej społeczności asymilacji danych. W ramach projektu SANGOMA stworzono platformę usprawniającą współpracę, wykorzystując możliwości serwisu SourceForge — internetowego repozytorium kodów źródłowych wspomagającego rozwój bezpłatnego i otwartego oprogramowania. Narzędzia diagnostyczne i inne umożliwiły analizowanie skuteczności zespołowych algorytmów asymilacji danych. Z kolei narzędzia perturbacyjne posłużyły do generowania zespołów stanów modeli. Prognozę przyszłego błędu można było obliczyć, całkując każdy stan zespołowy niezależnie według modelu. Całkowanie jest zwykle wykonywane, dopóki nie będą dostępne obserwacje. Dzięki projektowi SANGOMA powstały nowe rozwiązania w zakresie asymilacji danych, za sprawą których przyszłe systemy będą mogły używać najnowszych narzędzi do asymilacji danych i powiązanych narzędzi analitycznych. Systemy umożliwiły też skuteczne testy eksploatacyjne najnowszych metod asymilacji danych oraz szybkie porównanie metod asymilacji do praktycznego wykorzystania. Rozwiązania te można zobaczyć na stronie internetowej projektu, wraz z udokumentowanymi przypadkami testowymi. Ponadto społeczności naukowej i morskim centrom prognostycznym udostępniono skonsolidowane wersje narzędzi(odnośnik otworzy się w nowym oknie), zawierające porady dotyczące stosowania najlepszych praktyk. Warsztaty i szkoły letnie poświęcone zaawansowanym metodom asymilacji i systemom modułowym umożliwiły przeszkolenie nowego pokolenia oceanografów.