Rozwiązanie problemu kosmicznych śmieci Zwiększenie ilości kosmicznych odpadków orbitujących wokół Ziemi wymaga zastosowania strategii łagodzących, które rozwiążą ten problem u podstaw. W finansowanym przez UE projekcie opracowano nową technologię, która zostanie wdrożona na pokładzie przyszłych satelitów i umożliwi sprowadzenie z orbity kosmicznej i powrót do atmosfery po zakończeniu misji. Zmiana klimatu i środowisko © Thinkstock Na orbicie zarejestrowano ponad 500 000 kosmicznych odpadów, a ich liczba wciąż wzrasta, drastycznie zwiększając poziom zagrożenia w przestrzeni kosmicznej. Większość satelitów obrazujących umieszczanych jest na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO) (do 2000 km od powierzchni Ziemi), skąd kontrolują stan naszej planety. Tym bardziej tak ważne jest, by ta strefa pozostała wolna od odpadów. Naukowcy finansowani ze środków UE zaproponowali rozwiązanie, które nie wymaga potężnego budżetu. Opracowali pasywny system, który zapewnia satelicie siłę ciągu, generując jednocześnie energię do użytku na pokładzie. Uwięź elektrodynamiczna opracowana w ramach projektu "Propellantless deorbiting of space debris by bare electrodynamic tethers" (BETS) może być odpowiedzią na problem kosmicznych śmieci. Ta cienka, kilometrowa, nieosłonięta taśma przewodząca gromadzi elektrony z jonosfery dzięki segmentowi anodowemu i emituje elektrony za pośrednictwem stycznika plazmowego na końcu katodowym. Prąd elektryczny, który przepływa po taśmie, produkuje siłę ciągu poprzez interakcję z polem magnetycznym Ziemi. Energia elektryczna może być pobierana z taśmy BETS na potrzeby obsługi katodowego stycznika plazmowego. System sprowadzania na orbitę BETS jest rezultatem ponad 20 lat badań nad nieosłoniętymi taśmami i pracy partnerów projektu. W czasie projektu BETS naukowcy opracowali także specjalne oprogramowanie analityczne pozwalające dopasować optymalną konstrukcję taśmy do wymogów określonej misji sprowadzania odpadów kosmicznych z orbity. Oprogramowanie BETsMA dobiera m.in. wymiary taśmy, jej skład i masę, czas sprowadzania z orbity i stopień prawdopodobieństwa przetrwania taśmy. Oczekuje się, że projekt BETS zapobiegnie szerzeniu się syndromu Kesslera, w którym zderzające się odpadki w LEO tworzą kaskadę dalszych kolizji, zwiększając w sposób niekontrolowany ilość kosmicznych śmieci. Uniknięcie sytuacji, w której satelity o tak kluczowym znaczeniu dla komunikacji i bezpieczeństwa nie byłyby zdolne do lotu, przyniesie korzyści dla przemysłu, rządów i obywateli na całym świecie. Słowa kluczowe Kosmiczne śmieci, sprowadzanie z orbity kosmicznej, niska orbita okołoziemska, taśma elektrodynamiczna, syndrom Kesslera
