Limfocyty T w zakażeniach Epsteina–Barr
Podczas infekcji wirusowych, reakcje immunologiczne przebiegające za pośrednictwem limfocytów T są kształtowane przez aktywację receptora limfocytu T (TCR). Aktywacja TCR to proces o fundamentalnym znaczeniu dla odporności, który następuje w odpowiedzi na prezentację antygenu przez odpowiednie komórki. Komórki T, które wcześniej zetknęły się z antygenem, znane są jako pamięciowe limfocyty T, a podczas drugiego zetknięcia się z tym antygenem, zdolne są do przeprowadzenia reakcji immunologicznej znacznie szybciej. Najnowsze dane sugerują, że reagujące krzyżowo pamięciowe limfocyty T odgrywają rolę w AIM indukowanej przez EBV. Próba scharakteryzowania dokładnej roli reagujących krzyżowo limfocytów T CD8 w patologii EBV była głównym celem finansowanego ze środków UE projektu EBV HORIZONS. Z tym założeniem naukowcy przeanalizowali panel swoistych dla EBV klonów komórek T CD8 uzyskanych od dzieci, dorosłych i osób starszych zakażonych EBV. Ostatecznym celem było zidentyfikowanie ligand, za których reorganizację odpowiadają te klony. Na początek naukowcy przeanalizowali repertuar TCR pobrany od zdrowych osób w każdym wieku i znaleźli wiele wspólnych receptorów. Przedstawiono mechanizm rekombinacji zbieżnej, aby wyjaśnić obecność jednakowych klonotypów TCR u różnych osób w obrębie swoistych dla antygenu populacji limfocytów T CD8. Zgodnie z tym mechanizmem, wspólne klonotypy TCR są zwyczajnie najczęściej występującymi produktami zmienności przeciwciał (V(D)J). Hipoteza projektu EBV HORIZONS zakładała, że owe powszechnie występujące TCR mogą reprezentować klony odpowiedzialne za reakcję na zakażenie. Po przeanalizowaniu sekwencji TCR dziewiczych limfocytów T CD8 u myszy, naukowcy odkryli, że TCR o cechach zbieżnych były obecne w wyższej liczbie kopii u poszczególnych myszy, a także występowały wspólnie. Dalsza analiza dziewiczych i pamięciowych limfocytów T u ludzi ujawniła, że te same mechanizmy rekombinacji zbieżnej podyktowały repertuar TCR puli dziewiczych i pamięciowych limfocytów T CD8, jak i ich wzajemnej relacji w obrębie i pomiędzy osobnikami. Jeśli chodzi o zakażenie EBV, te informacje pomogą zrozumieć złożoną odporność na wirus i mogą być wykorzystane do modulowania reakcji immunologicznych jako części przyszłej strategii leczenia.
