Dbałość o dźwięk a konstrukcja organów piszczałkowych
Organy piszczałkowe to bardzo skomplikowany instrument muzyczny, a budowanie tych instrumentów jest jedną z tradycyjnych branż europejskich. Sztuka ustawiania piszczałek organowych tak, by wydawały określone dźwięki zwana jest strojeniem. Stroiciele muszą wykazać się sporą dozą intuicji oraz muzycznego wyczucia, aby dostosować poszczególne piszczałki tak, by wydawały odpowiednie dźwięki. Dogłębniejsze naukowe zbadanie poszczególnych etapów strojenia było celem finansowanego przez UE projektu 'Innovative methods and tools for the sound design of organ pipes' (INNOSOUND). Punktem wyjścia dla tych badań był zrealizowany wcześniej projekt Demorgpipe, którego efektem było objaśnienie zasad skalowania związanych z projektowaniem piszczałek organowych. Na początku przedstawiciele małych I średnich przedsiębiorstw (MŚP) zaangażowanych w realizację projektu zdefiniowali wymagane dźwięki. Aby uzyskać te dźwięki, członkowie zespołu projektu INNOSOUND wykorzystali swoją wiedzę z zakresu właściwości fizycznych piszczałek organowych do ustalenia wymaganych parametrów piszczałek, takich jak kształt I wielkość. Zaprojektowane piszczałki następnie skonstruowano I przeprowadzono na nich testy akustyczne. W ramach projektu opracowano I zweryfikowano trzy nowe metody projektowania charakterystyki dźwiękowej piszczałek organowych. Za pomocą tych technik konstruktorzy organów mogą modyfikować ton I barwę piszczałek, zwanych też labialnymi piszczałkami organowymi. Umożliwia to konstruowanie organów wydających dźwięki zgodne z życzeniami ich konstruktorów. Te wyniki zakończonego już projektu INNOSOUND otworzą przed europejskimi konstruktorami organów nowe rynki, w szczególności rynek azjatycki, na potrzeby którego będzie można budować organy z piszczałkami wydającymi dźwięki zbliżone do brzmienia lokalnych instrumentów muzycznych.
