Badania ujawniają wpływ wzrostu emisji CO2 na gleby lasów tropikalnych
Jak wykazują badania finansowane przez UE, przy wzrastającej emisji CO2 gleby lasów tropikalnych mogą uwalniać więcej gromadzonego przez siebie dwutlenku węgla do atmosfery. W tej pętli pozytywnego sprzężenia zwrotnego zasadnicze znaczenie odgrywa ściółka. Przewiduje się, że w przyszłości ilość ściółki w poszyciu lasu tropikalnego zwiększy się wskutek podniesienia się poziomu CO2, wzrostu temperatur i zmian we wzorcach opadów. - Ponieważ ściółka jest odpowiedzialna za znaczny przepływ CO2 z roślinności do gleby, zmiany w jej ilości będą miały prawdopodobnie daleko idące konsekwencje dla dynamiki obiegu węgla w glebie - wyjaśniają badacze w swoim artykule w czasopiśmie "PLoS One". - Takie zaburzenia równowagi dwutlenku węgla mogą być szczególnie ważne w tropikach, ponieważ 30 procent światowej ilości dwutlenku węgla magazynowanego w glebie znajduje się w lasach tropikalnych, co powoduje, że mają one kluczowe znaczenie w globalnym obiegu węgla - dodają. Przez pięć lat naukowcy obserwowali przepływ CO2 z wierzchnich warstw gleby do atmosfery na kilku działkach ziemi nizinnego lasu tropikalnego w Panamie. Na niektórych z nich regularnie dokładano ściółkę, podczas gdy z innych ją usuwano. Taki przepływ CO2, określany terminem "oddychanie gleby", jest efektem oddychania korzeni oraz rozkładu ściółki i materii organicznej gleby przez grzyby, bakterie i inne mikroorganizmy. - Istnieją ważne związki między procesami zachodzącymi na powierzchni gleby a procesami pod powierzchnią, dlatego musimy je zrozumieć, aby móc ocenić skutki globalnych zmian i ingerencji człowieka w naturalne ekosystemy - skomentowała Emma Sayer z brytyjskiego Uniwersytetu Cambridge i Smithsonian Tropical Research Institute w Panamie, główna autorka badania. Badanie wykazało, że zwiększenie ilości ściółki prowadzi do nieproporcjonalnie dużego wzrostu ilości CO2 uwalnianego z gleby do atmosfery. Naukowcy przewidywali zwiększenie intensywności oddychania gleby o 9 procent na działkach, na których dokładano ściółkę. Tymczasem w rzeczywistości nastąpił wzrost o 43 procent. - Ku naszemu zaskoczeniu, na działkach z dodatkową ściółką oddychanie gleby było znacznie bardziej intensywne niż można to było przewidywać - powiedziała Jennifer Powers z University of Minnesota w USA. - Podejrzewamy, że te większe ilości CO2 na działkach z dokładaną ściółką były efektem rozkładu "starej materii organicznej gleby", który był stymulowany poprzez umieszczenie większej ilości materiału ściółkowego w postaci świeżych liści. Wyniki mają znaczenie dla decydentów politycznych, którzy biorą pod uwagę sekwestrację CO2 jako sposób na częściowe ograniczenie poziomów CO2 w atmosferze. - Nasze wyniki sugerują nieoczekiwane sprzężenia zwrotne w obiegu węgla, które należy uwzględnić przy ocenianiu możliwości sekwestracji dwutlenku węgla w glebie - powiedziała dr Powers. Unijne środki finansowe na badania pochodziły ze stypendium Marie Curie Outgoing International Fellowship dla Emmy Sayer.