Biopłytki
W czasie budowy lub remontu domu nadchodzi na pewnym etapie moment na decyzję o wyborze płytek. Płytki to elementy wyprodukowane z trwałego surowca, takiego jak materiał ceramiczny, kamień, metal czy nawet szkło, które zazwyczaj są wykorzystywane na pokrycia dachów, posadzek, ścian, kabin prysznicowych czy blatów stołów. Coraz większą wagę przykłada się do środowiska i ochrony zasobów naturalnych. W związku z tym konsumenci stają się bardziej świadomi znaczenia, jakie ma ochrona środowiska. Na przestrzeni ostatnich 10 lat przemysł płytek ceramicznych kładł nacisk, zwłaszcza w Europie, na przyjęcie zintegrowanego podejścia do zrównoważenia, aby unikać zanieczyszczenia, ograniczyć zużycie zasobów i sprostać nowym zapotrzebowaniom. Zgodnie z unijną strategią zredukowania do 2020 r. rocznego zużycia energii pierwotnej o 20% i bardziej zrównoważonego wykorzystywania zasobów, naukowcy z Fraunhofer Institut für Werkstoffmechanik opracowali innowacyjną płytkę organiczną. Płytki te są rzeczywiście bardziej zasobooszczędne od swoich ceramicznych odpowiedniczek i otwierają nowe, kreatywne możliwości projektowania. Biologiczne tworzywo sztuczne wykonane z poliaktydów (PLA) ma wyższą termoodporność, co sprawia, że sprawdza się w procesach napełniania w wysokich temperaturach wykorzystywanych także w przemyśle spożywczym. Ale co sprawia, że są bio? Płytki wykonane są z mieszaniny oleju lnianego z żywicą, różnymi włóknami naturalnymi i ziemią okrzemkową - surowca pozyskiwanego ze skamieniałych okrzemek. Nowe systemy biopłytek, takie jak te projektowane w Instytucie Mechaniki Materiałów IWM im. Fraunhofera w Halle, są przyjaźniejsze środowisku, lżejsze oraz - w zależności od typu produkcji i właściwości materiału - bardziej zasobo- i energooszczędne niż tradycyjne materiały ceramiczne. "Kompozyt nie jest tak twardy jak szkło ani kruchy jak tradycyjna żywica, lecz elastyczny i bardziej giętki. Dzięki temu praca z płytkami jest łatwiejsza" - jak opisuje kolejną zaletę Andreas Krombholz, naukowiec z wydziału kompozytów naturalnych IWM. Przedstawią one również w całkowicie nowym świetle perspektywy architektoniczne. W procesie formowania można je dowolnie kształtować na przykład w kwadraty, trójkąty czy koła. Nawet wzory i kolory można zindywidualizować. Kolejnym atutem projektowym jest możliwość dodania pigmentów fluorescencyjnych do mieszanki i uzyskanie w ten sposób świecących płytek. Można je układać zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz, gdzie mogą posłużyć jako podświetlane wskaźniki na posadzkach lub ścianach. Takimi samymi biopłytkami można wykładać kuchnie i łazienki, a także wykorzystywać je do wewnętrznych posadzek. Korzyści odnosi zarówno producent, jak i klient. Płytki potrafią bezpośrednio redukować hałas uderzeniowy, co pozwala na pominięcie całego etapu w procesie produkcji. Co więcej przemysł opakowaniowy w coraz większym zakresie wykorzystuje biopolimery wykonane z poliaktydów (PLA) jako przyjazną środowisku alternatywę wobec tworzyw sztucznych na bazie ropy naftowej. Są pozyskiwane ze skrobi kukurydzianej i w pełni biodegradowalne. Wcześniej jednak PLA miękły w temperaturze około 60ºC, a zatem nie nadawały się do procesów wysokotemperaturowych. Teraz jednak naukowcy z Instytutu Badań Stosowanych nad Polimerami IAP im. Fraunhofera w Poczdamie odkryli sposób, aby jeszcze bardziej podnieść termoodporność biologicznych tworzyw sztucznych. Znalazły one interesujące zastosowanie w przemyśle spożywczym: napełnianie plastikowych kubeczków jogurtem, gdyż ten proces odbywa się w wyższych temperaturach. Kubeczki wykonane ze stereokompleksów PLA zachowują swój kształt i pozostają stabilne nawet w temperaturze dochodzącej do 120ºC. Dr Johannes Ganster, dyrektor wydziału w IAP, wyjaśnia na jakiej zasadzie się to odbywa: "Aby zapewnić większą stabilność formy z tworzyw sztucznych PLA w wyższych temperaturach, wprowadziliśmy stereokompleksy ze specjalnymi komponentami L-laktydowymi i D-laktydowymi. Te lewo i prawoskrętne molekuły uzupełniają się nawzajem i zapewniają jeszcze większą stabilność wiązania". Korporacje już wyraziły ogromne zainteresowanie ze względu na spory potencjał tych tworzyw. Produkcja biopolimerów z PLA jest uniezależniona od coraz większych niedoborów ropy naftowej. Ponadto można je kompostować i nadają się idealnie do recyklingu poprzez rozkład w kwasie mlekowym. Ich największa zaleta polega na tym, że stały się tak samo trwałe i solidne jak tworzywo sztuczne na bazie ropy naftowej i mogą być nawet wykorzystywane w innych produktach, takich jak warstwy ochronne, odbudowy komputerowe czy torby zakupowe, czyniąc kolejny krok w kierunku bio-zrównoważonej gospodarki, którą Europa chce stworzyć.Więcej informacji: Instytut Mechaniki Materiałów IWMH im. Fraunhofera http://www.fraunhofer.de/en/about-fraunhofer.html(odnośnik otworzy się w nowym oknie)
Kraje
Niemcy