Opis projektu
Sejsmiczna zmiana w komputerowym rozpoznawaniu obrazów
Przez lata technologia komputerowego rozpoznawania obrazów starała się dorównać niezwykłym zdolnościom ludzkiego układu wzrokowego, jednak bez powodzenia. Ze względu na to zespół finansowanego ze środków UE projektu HOMOVIS zaproponuje wizjonerską inicjatywę, której celem jest wypełnienie luki między sztucznym rozpoznawaniem obrazów a percepcją podobną do ludzkiej. W tym celu wykorzystuje potencjał niezwykłej trójwarstwowej architektury odzwierciedlającej wydajność ludzkiego układu wzrokowego. Architektura ta składa się z warstwy niskiego poziomu, identyfikującej krytyczne cechy obrazu, warstwy średniego poziomu, umożliwiającej wykluczanie i uzupełnianie granic, oraz warstwy wysokiego poziomu, odpowiedzialnej za rozpoznawanie obiektów. Poprzez połączenie priorytetów wysokiego poziomu z niskopoziomowymi modelami wariacyjnymi zespół projektu HOMOVIS wprowadzi ujednolicone ramy matematyczne. Dzięki jego postępom w dziedzinie matematyki dziedzina ta wykroczy poza konwencjonalne modele wariacyjne.
Cel
Since more than 50 years, computer vision has been a very active research field but it is still far away from the abilities of the human visual system. This stunning performance of the human visual system can be mainly contributed to a highly efficient three-layer architecture: A low-level layer that sparsifies the visual information by detecting important image features such as image gradients, a mid-level layer that implements disocclusion and boundary completion processes and finally a high-level layer that is concerned with the recognition of objects.
Variational methods are certainly one of the most successful methods for low-level vision. However, it is very unlikely that these methods can be further improved without the integration of high-level prior models. Therefore, we propose a unified mathematical framework that allows for a natural integration of high-level priors into low-level variational models. In particular, we propose to represent images in a higher-dimensional space which is inspired by the architecture for the visual cortex. This space performs a decomposition of the image gradients into magnitude and direction and hence performs a lifting of the 2D image to a 3D space. This has several advantages: Firstly, the higher-dimensional embedding allows to implement mid-level tasks such as boundary completion and disocclusion processes in a very natural way. Secondly, the lifted space allows for an explicit access to the orientation and the magnitude of image gradients. In turn, distributions of gradient orientations – known to be highly effective for object detection – can be utilized as high-level priors. This inverts the bottom-up nature of object detectors and hence adds an efficient top-down process to low-level variational models.
The developed mathematical approaches will go significantly beyond traditional variational models for computer vision and hence will define a new state-of-the-art in the field.
Dziedzina nauki
- natural sciencesphysical sciencesopticsmicroscopysuper resolution microscopy
- natural sciencescomputer and information sciencesartificial intelligencecomputer vision
- natural sciencescomputer and information sciencesartificial intelligencemachine learningdeep learning
- natural sciencesmathematicsapplied mathematicsmathematical model
- natural sciencescomputer and information sciencesartificial intelligencecomputational intelligence
Program(-y)
Temat(-y)
System finansowania
ERC-STG - Starting GrantInstytucja przyjmująca
8010 Graz
Austria