Robot towarzyszący STRANDS w programie telewizyjnym Gadget Man
„Moim ostatecznym, osobistym arcydziełem jest Linda – inteligentny robot zaprogramowany do samodzielnego patrolowania domu i dbania o to, żeby nikt nie próbował zwędzić moich papci” – wyjaśnia Ayoade, kiedy robot pojawia się na ekranie w fikcyjnym „korycie” do testowania gadżetów zabezpieczających. Dzięki laserowemu skanerowi Linda buduje w czasie poruszania się mapę swojego otoczenia, rozpoznając intruzów i wspomagając ochroniarzy w wykonywaniu obowiązków. Może funkcjonować autonomicznie całymi tygodniami i gromadzić dane o otoczeniu, dostosowując odpowiednio swoje zachowanie. W ubiegłym roku Linda przeszła testy w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, gdzie jej zadanie polegało na kierowaniu zwiedzających do ekspozycji przygotowanych z okazji Europejskiego Tygodnia Robotyki. „Staramy się umożliwić robotom uczenie się na podstawie zdobywanych przez nich długofalowych doświadczeń i ich percepcji poszerzania się otoczenia z upływem czasu. Znajdą wiele potencjalnych zastosowań, a umieszczenie Lindy w Muzeum Historii Naturalnej to fantastyczna okazja, aby ludzie przekonali się, w jaki sposób roboty takie jak ten będą pewnego dnia w stanie pomagać im pełniąc najprzeróżniejsze role” – wyjaśniał w owym czasie dr Marc Hanheide z Uniwersytetu Lincolna. Linda jest jednym z sześciu robotów opracowanych przez zespół STRANDS, a pozostałe to Bob, Henry, Karl, Werner i Lucie. Podczas gdy supernowoczesne roboty traktują zasadniczo dynamikę przestrzenno-czasową jako nieprawidłowe odczyty, kumulując błędy, które ostatecznie nie pozwalają im funkcjonować dłużej niż kilka godzin, Linda i jej kompani mają wedle oczekiwań być w stanie pracować co najmniej 120 godzin przed ukończeniem projektu, dostosowując się jednocześnie do wysoce wymagających, realnych scenariuszy bezpieczeństwa i opieki. Mimo iż zakończenie prac nad projektem STRANDS zaplanowano dopiero na maj 2017 r., opracowane roboty już przeszły testy w rozmaitych sytuacjach. Na przykład Bob został na trzy tygodnie zatrudniony w G4S – czołowym na świecie przedsiębiorstwie zapewniającym zintegrowane bezpieczeństwo – do patrolowania biur. Najnowszym osiągnięciem projektu jest publikacja artykułu naukowego w marcu 2015 r. Zespół proponuje w nim probabilistyczny model sekwencyjny interakcji przestrzennej człowiek-robot (HRSI), polegający na jakościowym rachunku trajektorii (QTC) z osadzoną koncepcją proksemiki w celu umożliwienia wzbogacania modeli. „Aby roboty mobilne mogły być wykorzystywane w zaludnionych środowiskach, muszą rozumieć zachowania ludzi i być w stanie przesunąć się, kiedy spotkają się z człowiekiem na przykład w korytarzu. W takich sytuacjach robot musi być w stanie nie tylko wykonać bezpieczny ruch, ale też wyrazić swój zamiar co do tego gdzie i jak się przesunie, jak zareaguje na ruchy człowieka, a także potrafić przewidzieć jaka będzie reakcja człowieka. Prowadzone obecnie badania koncentrują się raczej na sposobach omijania człowieka przez robota, niż na tym jak jego ruchy mogą wzajemnie na nich oddziaływać” – zauważył naczelny autor Christian Dondrup z Wydziału Informatyki Uniwersytetu Lincolna. Więcej informacji: STRANDS http://strands.acin.tuwien.ac.at/
Kraje
Zjednoczone Królestwo