Usunięcie jelita grubego a wzrost ryzyka cukrzycy Badanie wykazało, że osoby, które przeszły kolektomię, są obarczone większym ryzykiem zachorowania na cukrzycę typu 2. Zdrowie © Motortion Films, Shutterstock W jelicie grubym znajdują się bakterie, które pomagają rozłożyć jedzenie oraz wpływają na zużycie energii i gromadzenie się tłuszczu. Wytwarza ono również hormony, które wpływają na stężenie glukozy we krwi. Naukowcy wykazali, że u osób, którym usunięto jelito grube, istnieje większe prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy typu 2. Częściowo wspierane w ramach finansowanego przez UE projektu MedBioinformatics badanie zostało opublikowane w czasopiśmie eLife. Badacze przeanalizowali dokumentację ponad 46 000 pacjentów, korzystając z duńskiego krajowego rejestru, aby zaobserwować, u ilu z nich rozwinie się cukrzyca w okresie do 18 lat po operacji. Jak podano w eLife, „porównali oni przypadki rozpoznania cukrzycy po zabiegu chirurgicznym u 3 793 osób, którym usunięto całe jelito grube, 42 486 osób, którym usunięto część jelita grubego, i 694 110 osób, u których przeprowadzono zabieg chirurgiczny dotyczący innej części ciała”. W artykule naukowcy donoszą: „Podsumowując, zaobserwowaliśmy zwiększone ryzyko udokumentowanej klinicznie cukrzycy typu 2 u pacjentów, u których przeprowadzono częściową lub całkowitą kolektomię, przy czym ryzyko wzrasta tylko u osób, którym usunięto lewą część jelita”. Badacze dodają: „Zwiększone ryzyko cukrzycy zaobserwowano u pacjentów z rakiem jelita grubego, jak również u pacjentów z innymi chorobami jelita grubego”. Regulacja stężenia glukozy we krwi Cytowana w komunikacie prasowym w serwisie poświęconym badaniom „Futurity” współautorka badania, Kristine Allin, powiedziała: „Wiemy, że w jelicie znajduje się duża liczba bakterii jelitowych oraz komórek wytwarzających hormony, ale wciąż nie wiemy, jak rolę odgrywają one w regulacji stężenia glukozy we krwi”. Kristine Allin dodała: „Mamy nadzieję, że nasze badanie spowoduje, że będą prowadzone dalsze badania naukowe nad rolą jelita grubego w regulacji stężenia glukozy we krwi i rozwoju cukrzycy”. Projekt MedBioinformatics (Creating medically-driven integrative bioinformatics applications focused on oncology, CNS disorders and their comorbidities (MedBioinformatics)) uruchomiono w celu przeanalizowania dużych ilości danych i wiedzy, które udało się pozyskać podczas badań dotyczących biomedycyny i opieki zdrowotnej, z myślą o wspieraniu rozwoju badań translacyjnych i medycyny precyzyjnej”, jak napisano na stronie projektu. Ukończony w roku 2018 projekt koncentrował się na onkologii i neuropsychiatrii i obejmował studia przypadków dotyczące ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Jedna z aplikacji opracowanych w ramach projektu MedBioinformatics ma na celu pomóc badaczom zajmującym się rakiem i onkologom klinicznym zidentyfikować mutacje genomu guza. Innym celem było opracowanie narzędzi obliczeniowych, dzięki którym możliwe będzie przewidzenie, które skojarzenie leków będzie najskuteczniejsze u konkretnych pacjentów z rakiem. Partnerzy projektu analizowali również podstawy molekularne depresji oraz depresji spowodowanej alkoholem, jak również choroby współistniejące, tj. depresję i chorobę Alzheimera oraz raka i choroby OUN. Choroby współistniejące to jednoczesne występowanie co najmniej dwóch patologii lub chorób u tego samego pacjenta. Zespół wdrożył także metody i narzędzia opracowane w projekcie MedBioinformatics w celu analizy skutków przewlekłego leczenia farmakologicznego u osób z rakiem i współistniejącymi chorobami OUN. Więcej informacji: strona projektu MedBioinformatics Kraje Hiszpania
