Badania nad przenoszeniem wirusa grypy
Wirus A grypy wywodzi się od dzikiego ptactwa i przenosi się na inne gatunki ptaków i ssaków, w tym na człowieka Świnie odgrywają szczególnie ważna rolę w ekologii wirusa grypy, jako że mają receptory zarówno wirusów ptasich jak i ssaczych, są więc idealnym gospodarzem dla wirusa do reasortacji genowej lub adaptacji. Często wirusy wyizolowane ze świń mają geny innych gatunków. Pierwszym takim przypadkiem był pandemiczny wirus H1N1 z roku 2009, który zawierał materiał genetyczny ptaków, ludzi i trzody chlewnej. Mimo tego nie wiadomo, dlaczego wirusy świńskiej grypy wyewoluowały do postaci pandemicznych wirusów człowieka. Celem finansowanego przez UE projektu FLUPIG(odnośnik otworzy się w nowym oknie) (Pathogenesis and transmission of influenza virus in pigs) było poszerzenie wiedzy o zmianach genetycznych koniecznych do powstania wirusów pandemicznych. W tym kontekście członkowie konsorcjum użyli szerokiego zakresu modeli ex vivo i zwierzęcych, w tym trzody chlewnej, aby sprostać postawionemu zadaniu. Naukowcy przeprowadzili badania in vivo świń zakażonych wirusami ptasiej grypy H1N1 i H9N2. Sprawdzono również możliwości wirusów przystosowywania się oraz przenoszenia na inne gatunki. Świnie bardzo przypominają ludzi pod względem występowania i rozmieszczenia ptasich i ludzkich receptorów wirusa grypy w drogach oddechowych. Po dołączeniu się wirusa do odpowiedniego receptora etapy replikacji różnią się jednak między wirusami ptasimi i ludzkimi. W celu oceny możliwości przystosowywania się wirusa grypy ptaków, naukowcy przeprowadzili wielokrotne pasażowanie u świń, aby wprowadzić mutacje ułatwiające wirusom replikację w ich organizmach. Ponadto wygenerowali hybrydowe wirusów ptasich H9N2 i pandemicznych H1N1 z 2009 roku. W obu przypadkach uzyskany wirus przejawiał wyższy potencjał replikacyjny u świń niż pierwotny wirus ptasi. Jednakże replikacja i przenoszenie pozostały suboptymalne w porównaniu do w pełni przystosowanych do świń wirusów, co podkreśla złożoność procesów przystosowawczych wirusa. Biorąc pod uwagę odporność na pandemiczne wirusy grypy, naukowcy wykryli możliwość ochrony krzyżowej między antygenowo różnymi wirusami grypy w obrębie danego podtypu HA. Jednakże ochrona krzyżowa była ograniczona w przypadku wirusów o różnym podtypie HA. Reasumując, działalność uczestników badania FLUPIG dostarczyła fundamentalnej wiedzy dotyczącej przystosowywania się wirusa grypy i przenoszenia międzygatunkowego. Dzięki temu zaprojektowano nowatorskie atenuowane szczepionki grypy nakierowane na różne rodzaje wirusów.
