Genetyczna analiza prastarej kukurydzy
Kukurydza to jedno z najważniejszych zbóż na świecie, a jej dominujące cechy genetyczne i fizyczne zdecydowanie się zmieniły od czasu udomowienia, które nastąpiło przed tysiącleciami. W istocie duża ilość informacji genetycznych została utracona w porównaniu do wczesnej odmiany, tzw. teosynty. Projekt MAIZEKEY porównał genom współczesnej kukurydzy z odmianami prastarymi znalezionymi w Nowym Meksyku. Celem było odkrycie nowych informacji genetycznych, a także głębsze zrozumienie sposobu, w jaki hodowla ukształtowała genom współczesnej kukurydzy. Podstawę badania stanowiły prastare próbki kukurydzy pochodzące z dwóch punktów czasowych (750 i 2000 lat temu). Zebrane kolby różniły się od siebie wielkością i kształtem, a także od współczesnej kukurydzy, pokazując zmiany fizyczne, jakie nastąpiły w procesie udomowienia. Zespół MAIZEKEY zaprojektował i wdrożył nowy proces sekwencjonowania genetycznego, aby uzyskać jak najwięcej informacji z próbek kukurydzy. Informacje genetyczne w wielu przypadkach były niewystarczające lub niekompletne, dlatego projekt skupił się na regionach genomu istotnych pod względem wartości odżywczej i odporności na stres. Po zakończeniu sekwencjonowania genetycznego, badacze porównali genomy współczesne z pradawnymi, by odkryć różnice między nimi. Analiza zidentyfikowała kilka genów, które są kojarzone z udomowieniem. Wyniki projektu MAIZEKEY będą przydatne do opracowywania współczesnych programów hodowlanych, a także nowych źródeł genetycznych do potencjalnych zastosowań biotechnologicznych.
