Kody kreskowe dla portugalskich gatunków wodnych
Kodowanie kreskowe DNA wykorzystywane jest do identyfikacji gatunków żywych i dlatego może służyć jako narzędzie do monitorowania środowiska lub do rozbudowy rezerw bioróżnorodności. W ramach finansowanego przez UE projektu LUSOAQUABARCODE zastosowano kodowanie kreskowe DNA względem morskich i słodkowodnych społeczności makrobentosowych (pewne małe gatunki morskie, w tym gąbki i skorupiaki) w Portugalii. Do stworzenia bibliotek wykorzystano specjalistyczną wiedzę uzyskaną dzięki wsparciu kilku lokalnych uniwersytetów, instytutów badawczych, Muzeum Narodowego Historii Naturalnej w Lizbonie oraz innych partnerów międzynarodowych. Zarejestrowano ponad 300 bezkręgowców morskich i ponad 150 gatunków ryb, w tym te najbardziej wyeksploatowane. Wpisy zawierają inne dane, takie jak współrzędne czy zdjęcia próbek, i są dostępne pod adresem Barcode of Life Data Systems. W ramach procesu katalogowania naukowcy usprawnili część aspektów technicznych kodowania kreskowego DNA. Wprowadzili także system szeregowania, który zapewnia empiryczny sposób oceny niezawodności identyfikacji gatunków przy użyciu referencyjnych kodów kreskowych DNA. Nowe biblioteki będą przydatne w identyfikacji ryb i skorupiaków na rynkach i w łowiskach. Umożliwią także monitorowanie środowiska w społecznościach makrobentosowych w ujściach rzecz, zgodnie z ramową dyrektywą wodną UE.
Słowa kluczowe
Gatunki wodne, kodowanie kreskowe DNA, rezerwy bioróżnorodności, społeczności makrobentosowe, monitorowanie środowiska
