Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-06-18

Safety in numbers or beware thy neighbour: collective motion and disease transmission in a migratory pest

Article Category

Article available in the following languages:

Biologiczne zwalczanie szkodników

Zwalczanie pojawów szkodników metodami biologicznymi zyskuje przewagę nad chemicznymi pestycydami. Europejscy badacze sprawdzali, jak odżywianie i warunki środowiska wpływają na infekcje szkodników.

Zdrowie icon Zdrowie

Nawiązując do teorii ekologii ewolucyjnej, ryzyko choroby jest funkcją zagęszczenia gospodarzy. Z tego można wydedukować, że gospodarze żyjący w dużym zagęszczeniu są narażeni na większe ryzyko chorób i powinni więcej inwestować w obronę przeciw pasożytom i patogenom. Ta hipoteza jest znana jako profilaktyka dodatnio zależna od zagęszczenia i jest oczywista w przypadku różnych szkodników, w tym afrykańskiego motyla Spodoptera exempta. Jednakże niszczycielski szkodnik upraw australijskich, szarańczak Chortoicetes terminifera, stanowi wyjątek od powyższej zasady ewolucyjnej. U tego owada pewne kluczowe funkcje immunologiczne są zwykle mniej nasilone w grupach niż u pojedynczo występujących osobników. Zakresem finansowanego przez UE projektu LOCDIS było określenie, dlaczego niektóre gatunki mają tak odmienne strategie behawioralne i immunologiczne w walce z rozprzestrzenianiem chorób. W tym kontekście członkowie konsorcjum badali przestrzenny i czasowy wzorzec naturalnej epizootii chorób w populacjach Ch. terminifera. Używając sekwencjonowania DNA nowej generacji zidentyfikowano szczepy mikroorganizmów związane z różnymi populacjami terenowymi szarańczaków. Następnie porównano funkcje immunologiczne i odporność na choroby u szarańczaków żyjących w grupach lub samotnie. W tym celu badano przetrwanie różnych owadów w obecności grzyba Metarhizium acridum. Oceniano również wpływ diety szarańczaków na funkcje immunologiczne, zachowanie gospodarza i odporność na choroby. Naukowcy odkryli, że spożywanie białka sprzyjało odpowiedzi immunologicznej w większym stopniu niż węglowodanów, lecz nie wystarczało to do ochrony szarańczaków przed chorobą grzybiczą. Jedna z zaproponowanych teorii głosiła, że grzyb żywił się białkiem z hemolimfy owada, przezwyciężając efektory układu odpornościowego gospodarza. W populacji polnej szarańczaków funkcja odpornościowa została ściśle powiązana z zawartością białek w hemolimfie oraz zawartością lipidów w organizmie, co wyraźnie podkreśla istotność fizjologii odżywiania w przetrwaniu szarańczaków. Te odkrycia mają oczywisty wpływ na pojawy szkodników i użycie biologicznych pestycydów w zwalczaniu populacji szarańczaków.

Słowa kluczowe

Zwalczanie szkodników, ekologia ewolucyjna, ryzyko choroby, zagęszczenie gospodarza, szarańczaki, patogeny owadów

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania