U bram Rzymu
Na długo zanim Rzym stał się imperium, był państwem-miastem. Historycy starają się ustalić, gdzie znajdowały się granice starożytnego miasta i w jaki sposób były oznaczone. Zagadnieniu temu był poświęcony projekt SASDAPPIA (Settlement and spatial dynamics along the Appian way, between the suburbium and the city of Rome), finansowany ze środków UE. W jego ramach badano ewolucję dzielnic mieszkalnych Rzymu w okresie od późnego antyku do czasów Republiki, a analizy koncentrowały się na bramie, przez którą przebiegała wchodząca do miasta Via Appia. Via Appia to jedna z pierwszych i jedna z najważniejszych dróg rzymskich, łącząca Wieczne Miasto z innymi miastami cesarstwa. Uczeni badali miejsce na Via Appia, które w dawnych czasach wyznaczało przejście między strefą miejską a przedmiejską Rzymu. Uczestnicy projektu chcieli zrekonstruować i przeanalizować osadnictwo i dynamikę przepływu ludności między tymi strefami. Innym celem było zbadanie zależności przestrzennych i funkcjonalnych między symbolicznymi punktami granicznymi w szerszym kontekście społecznym. Ważnym osiągnięciem było odkrycie nieznanej wcześniej świątyni położonej na obrzeżach starożytnego miasta. Pozwoliło ono na spojrzenie na topografię Via Appia z nowej perspektywy, a dodatkowo rzuciło światło na społeczną i religijną symbolikę granic Rzymu. Wydaje się, że odkryta świątynia mogła być tego rodzaju symbolem. Kompleks był zorientowany na zewnątrz i był pierwszą budowlą widoczną dla przybyszy poruszających się Via Appia. Odkrycie świątyni nad rzeką Almo pozwoliło na pogłębienie wiedzy na temat architektury religijnej w środkowym okresie republikańskim. Pomogło również lepiej poznać topografię rzymskich przedmieść oraz wniosło wkład w dyskusję na temat religijnego znaczenia punktów granicznych. Projekt przyczynił się do poprawy sytuacji ekonomicznej współczesnej dzielnicy Rzymu, w której znajduje się nowo odkryta świątynia. Przy pomocy strony internetowej i działań promocyjnych zespół starał się wzmocnić poczucie lokalnej tożsamości w oparciu o dziedzictwo architektoniczne. Badacze pomagali również mieszkańcom w organizacji inicjatyw kulturalnych w tym zakresie. Projekt SASDAPPIA wniósł wkład w debatę nad rzymskimi świątyniami granicznymi, w kontekście całych granic miasta. Odkryta świątynia przyczyni się do rozwoju lokalnych terenów oraz zwiększenia świadomości na temat dziedzictwa archeologicznego.
