Mikrometeoryt ujawnia tajemnice przeszłości Ziemi
Mikrometeoryty, które przetrwały wejście w atmosferę ziemską, stanowią źródło informacji na temat wielkości, składu i pochodzenia pyłu kosmicznego lądującego na Ziemi. Poszczególne cząsteczki mają średnicę od 50 μm do 2 mm. Choć cieszą się dużym zainteresowaniem, najciekawszych informacji dostarczają jako zbiór. Badacze zaangażowani w realizację projektu MICROMET (New insights on micrometeorites), finansowanego przez UE, skoncentrowali się na zbiorach pochodzących z wyspy Kwajalein na Oceanie Spokojnym i bieguna południowego. Do zbadania tych zbiorów i określenia strumienia meteorytów różnego typu w czasie wykorzystano najnowocześniejsze metody badawcze. Próbki pochodzące z wyspy Kwajalein składały się z cząstek nie większych od kropelek mgły na wytrawionych laserowo membranowych filtrach poliwęglanowych. Zostały one pobrane z atmosfery za pomocą wielkoobjętościowego próbnika powietrza. Naukowcy wyizolowali sortowane sferule kosmiczne przeznaczone do badania, wykorzystując metodę mikroskopii elektronowej skaningowej. Mianowicie zbadano wszystkie cząstki większe niż 10 μm, a w przypadku kilku z nich udało się zaobserwować morfologię powierzchni, strukturę wewnętrzną i skład chemiczny zgodny ze sferulami kosmicznymi. Cechy te pozwoliły naukowcom zidentyfikować większość mikrometeorytów bez wykonywania analiz pierwiastków śladowych czy testów izotopowych. Podobne cząstki występujące bardzo nielicznie wykryto w próbkach pochodzących z ujęć wodnych na biegunie południowym. Dzięki dobrze skalibrowanej metodzie pobierania próbek, z tego bogactwa sferul kosmicznych, naukowcy mają możliwość stwierdzić, jak strumień mikrometeorytów zmienia się w czasie. Około 90% mikrometeorytów spadających z kosmosu ulega odparowaniu podczas przekraczania atmosfery ziemskiej, wytwarzając przy tym iskry widoczne w czasie deszczu meteorów. Z tych niewielkich fragmentów, którym udało się dotrzeć na Ziemię, naukowcy pobrali próbki niekoniecznie będące reprezentatywne dla pyłu kosmicznego. Problem w tym, że im bardziej naukowcy cofają się w czasie, tym trudniej jest znaleźć dobrze zachowane mikrometeoryty. Niemniej jednak projekt MICROMET oferuje wyjątkowy wgląd w historię kosmosu.