Transport wewnątrzkomórkowy w mięśniach szkieletowych
Regeneracja SKM wymaga syntezy i transportu olbrzymich ilości białek do budowy wysoko wyspecjalizowanych struktur, w tym aparatu kurczliwego. W komórkach SKM występuje wyspecjalizowana forma retikulum endoplazmatycznego (ER), tzw. retikulum sarkoplazmatyczne, które pobiera i uwalnia jony wapnia, stanowiące kluczowy mediator skurczu mięśni. Aparat Golgiego (GC) i inne elementy transportu pęcherzykowego są niezbędne w remodelowaniu SKM, lecz nie zostały jeszcze szczegółowo zbadane. Nie wiadomo dokładnie, czy w dojrzałych miotubach GC wiąże się z ER z powodu fragmentacji, czy też biogenezy de novo. Nie wyjaśniono też jeszcze udziału mikrotubul. Zakres finansowanego przez UE projektu TRAFFIC IN SKM (Study of the involvement of secretory pathway in skeletal muscle differentiation) objął określenie roli ER i GC oraz wyjaśnienie, jak uzyskują dojrzałą strukturę podczas różnicowania SKM. W tym celu badano organizację tych wyspecjalizowanych domen. Naukowcy odkryli, że podczas różnicowania SKM, GC i ER podlegają znacznym zmianom morfologicznym, które skutkują zwiększoną wydajnością transportu z ER do GC. Dodatkowo zauważono, że zmiany morfologii GC w komórkach różnicujących się w kierunku SKM wynikały raczej z modyfikacji błony niż z biogenezy de novo. Podsumowując, wyniki podkreślają istotność integralności GC w komunikacji z ER podczas regeneracji SKM. Ulepszone metody badania różnicowania SKM wspomogą przyszłe badania nad rolą cytoszkieletu w modyfikacji początkowych elementów szlaku wydzielniczego.
Słowa kluczowe
Mięśnie szkieletowe, regeneracja, retikulum endoplazmatyczne, aparat Golgiego, szlak wydzielniczy
