Nowa perspektywa w postrzeganiu XIX-wiecznego budowania państwowości w Ameryce Łacińskiej
Budowa państwa w Ameryce Łacińskiej przeszła olbrzymią transformację, począwszy od Rewolucji z 1810 roku, zwłaszcza w okresie wojen o niepodległość (1810-1825). Projekt STATEBGLATAMERICA (A comparative history of the state building process in Latin America (1820-1870)) poświęcony był badaniu form i rytmów budowania państwa w odniesieniu do wybranych i różnych przypadkach krajowych i/lub prowincjonalnych z Ameryki Łacińskiej. W większości nowo powstałych narodów, wojny o niepodległość i lata konfliktów społecznych wymagały stworzenia stabilnych sił wojskowych i policyjnych w celu stworzenia koniecznego monopolu prawowitej przemocy charakteryzującej dominację państwa. Proces ten wymagał zlokalizowania zasobów niezbędnych do pokrycia olbrzymich wydatków ponoszonych przez siły wojskowe i organy biurokratyczne odpowiedzialne za utworzenie systemu generowania zasobów. Wyniki projektu przedstawiają państwo Ameryki Łacińskiej jako obóz sił, w którym różni aktorzy społeczni (włącznie z jednostkami) działają według krzyżującego się wzoru, spierając się o kontrolę nad obozem. Oprócz wyjątkowych przypadków państw absolutnie totalitarnych, spory o kontrolę nad obozem nie pozwalają na wystąpienie faz trwałej stabilności. Koncepcja państwa jako aparatu wpisuje się w problematyczną charakterystykę, w której państwo jest oderwane od społeczeństwa, ma swoje własne życie i istnieje w oderwaniu od jakiejkolwiek więzi społecznej. Projekt ten oferuje kontrastujący punkt widzenia zakładający, że państwo stanowi ramę dla społecznej relacji dominacji, która jest stale w punkcie wrzenia, w nieustannym przewrocie i destabilizacji. Naukowcy uczestniczący w projekcie twierdzą, że ten opis jest lepiej widoczny w procesie budowania państwa w Ameryce Łacińskiej w XIX stuleciu. Podczas konsolidacji procesu budowania państwa sektory obozów sił są stopniowo instytucjonalizowane (np. służba cywilna, siły zbrojne). Jednak ten proces instytucjonalizacji pozostał niestabilny, przynajmniej do czasu, kiedy znalazł się daleko poza badanym okresem. Takie podejście wyjaśnia znaczną kruchość procesu konstrukcji wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej w XIX wieku a nawet, w niektórych przypadkach, przez znaczną część XX wieku. Badania, ustalenia i interpretacje będące wynikiem projektu oferują przeformułowaną koncepcję państwa Ameryki Łacińskiej oraz procesu jego powstawania w XIX wieku.
