Historia słodkowodnego metanu
Metan jest głównym gazem cieplarnianym wytwarzanym przez jeziora i uwalnianym do atmosfery. Aktualnie niewiele wiadomo, w jaki sposób te procesy reagują na zmiany środowiskowe, w tym na zmianę klimatu. W ramach finansowanego ze środków UE projektu RECONMET (Reconstruction of methane flux from lakes: development and application of a new approach) opracowano nowe podejście do badania, w jaki sposób produkcja i stężenie metanu w jeziorach reaguje na zmieniające się środowisko. Aby przeanalizować wcześniejsze reakcje na zmianę środowiskową, zespół zmierzył zagęszczenie izotopów węgla w twardych szczątkach jeziornych stawonogów. W badanych oparto się na fakcie, że bakterie utleniające metan tworzą określony współczynnik izotopów węgla zachowanych w szczątkach stawonogów. Analizując osady, wcześniejsze środowisko jezior można zinterpretować pod kątem zmieniającego się zagęszczenia metanu w wodzie z jeziora oraz powstałych osadach. Aby znaleźć odpowiednie grupy wskaźników, badacze w pierwszej kolejności przeanalizowali szczątki bezkręgowców z jezior we wschodniej, centralnej i północnej Europie. Kilka grup bezkręgowców, zwłaszcza gatunki filtrujące, dokładnie odzwierciedla w swoich tkankach stężenie metanu w wodzie. Korzystając z takich grup wskaźników, badacze określili znaczenie reakcji węgla otrzymywanego z metanu w łańcuchach pokarmowych na różne zmiany środowiskowe. Wśród tych zmian wyróżnia się użytkowanie gruntów, stężenie tlenu oraz klimat. Opóźnienie pomiędzy zmianą środowiska i reakcją w źródle węgla dla słodkowodnego łańcucha pokarmowego różni się, w niektórych przypadkach, od dziesięcioleci do setek lat. Badacze wysnuli wniosek, że należy oczekiwać nielinearnych reakcji ekosystemu. Projekt RECONMET stworzył podstawy do dalszych szerokich i bardziej szczegółowych badań wcześniejszych zmian w zakresie wpływu węgla otrzymywanego z metanu na słodkowodne łańcuchy pokarmowe. Takie badania pozwolą na analizę, w jaki sposób zagęszczenie metanu w jeziorach reagowało na wcześniejszą zmianę klimatu. Poprawi to predykcje dotyczące przyszłych reakcji cyklu węglowego na zmiany.
