Skip to main content
Przejdź do strony domowej Komisji Europejskiej (odnośnik otworzy się w nowym oknie)
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-28
Mothers, grandmothers and the evolution of prolonged lifespan in humans

Article Category

Article available in the following languages:

Rozmnażanie, starzenie się i długość życia człowieka

Finansowany przez UE projekt badawczy, w którym zastosowano nowe, ewolucyjne podejście do badania cyklu życia kobiet, które są unikatowe w królestwie zwierząt z uwagi na okres menopauzy i długość życia po porodzie. Wnioski są ważne z punktu widzenia demografii i kluczowe do zrozumienia ekologicznych i genetycznych podstaw wzorców rozmnażania oraz starzenia się.

Kobiety optymalizują inwestycję w liczbę wnucząt poprzez decyzje dotyczące rozmnażania dotyczące teraźniejszości i przyszłości. Możliwe, że starsze kobiety zwiększają swoje dostosowanie, kierując zasoby na urodzonych już potomków (dzieci i wnuki), nie zaś decydując się na nowe potomstwo. Aby zrozumieć ekologiczne i genetyczne podstawy rozmnażania, starzenia się i długości życia, potrzebna jest wiedza między innymi o wpływie czynników społecznych i demograficznych. W tym celu w ramach projektu HUMAN LIFESPAN (Mothers, grandmothers and the evolution of prolonged lifespan in humans) postawiono pięć istotnych pytań i udzielono na nie odpowiedzi. W badaniu zastosowano unikatowe dane demograficzne z aż 15 pokoleń osób, które żyły w Finlandii zarówno przed, jak i po pojawieniu się usług ochrony zdrowia i nowoczesnych środków antykoncepcyjnych. Pierwsze pytanie dotyczyło tego, jak inwestycja w potomstwo wpływa na starzenie się ludzi w wieku rozrodczym i po wieku rozrodczym, drugie zaś tego, jaki jest osiągany odsetek wnuków po wieku rozrodczym i co ma na niego wpływ. Trzecie postawione pytanie dotyczyło tego, czy istnieje dziedziczone zróżnicowanie cech związanych z cyklem życia i ich stopniem starzenia się oraz tego, jak korelacje genetyczne między nimi wpływają na ewolucję. Czwartym badanym zagadnieniem jest to, jak wzorce uzyskania dostosowania wpływają na menopauzę, większą długość życia porozrodczego oraz ostatecznie na długość życia ludzi. Ostatnią badaną kwestią były różnice pomiędzy cechami maksymalizującymi dostosowanie pomiędzy mężczyznami i kobietami i ich wpływ na długość życia. Projekt HUMAN LIFESPAN dostarczył nową wiedzę na ten temat, generując wnioski, które można zastosować do przewidywania struktury demograficznej populacji ludzkich. Wyniki sprzyjają również lepszemu zrozumieniu doboru naturalnego w kontekście specyficznych dla wieku wskaźników przeżycia i rozmnażania u długo żyjących gatunków oraz jego relacji ze zróżnicowaniem ekologicznym i związaną z nim architekturą genetyczną.

Moja broszura 0 0