Lepsze farby przeciwporostowe do okrętów
Jedną z najpoważniejszych przeszkód utrudniających stosowanie nanostrukturalnego węgla w kompozytach na osnowie polimerowej jest jego zbrylanie się. W efekcie jest on słabo rozprowadzany w osnowie. Celem projektu CARBONCOMP (High-throughput development of carbon-polymer nanocomposites for marine applications), finansowanego ze środków UE, było pokonanie tego problemu poprzez opracowanie niedrogich nowatorskich polimerów zawierających nanorurki wykonane z grafenu. Uczestnicy projektu wytworzyli i scharakteryzowali tanie, wysoce czyste nanorurki węglowe, a także opracowali techniki przygotowywania dobrze zmieszanych nanokompozytów węglowych. Szczegółowa analiza parametrów wpływających na każdą z metod pozwoliła na określenie optymalnych warunków wymaganych do odpowiedniej dyspersji nanostruktur. Optymalizacja parametrów procesu pomoże w poprawie właściwości mechanicznych, elektrycznych, termicznych i przeciwporostowych. Najbardziej obiecujące materiały zanurzono wodzie morskiej, aby monitorować ich wydajność. Przeprowadzono też próby mechaniczne, zgodnie z procedurą certyfikacji powłok. Opracowane powłoki nie zawierają szkodliwych biocydów, na przykład miedzi. Nanoskalowe włókna i przypominające igły nanorurki węglowe łatwo przebijają ściany komórek bakterii bądź uniemożliwiają organizmom porastającym, takim jak wąsonogi, przyczepianie się do powierzchni. W ramach projektu CARBONCOMP z powodzeniem opracowano, scharakteryzowano i przystosowano do produkcji nowe nanokompozyty polimerowe służące do powlekania konstrukcji morskich i statków. Zdobyto też ważne informacje na temat nanoskalowych zjawisk, które umożliwiają ich zastosowanie w innych sektorach przemysłu, przyczyniając się do tworzenia wysoko płatnych miejsc pracy.
Słowa kluczowe
Powłoki, statki, polimer, kompozyty, zastosowania morskie, CARBONCOMP, porastanie
