Molekularne determinanty zaburzeń metabolizmu neuronów
Geny MAGE wzięto pod uwagę w związku z ich rolą w chorobach człowieka, głównie nowotworzeniu i zaburzeniach neurorozwojowych. Dwa białka z nadrodziny MAGE, nekdyna i MAGEL2, powodują zespół Pradera-Williego. To schorzenie genetyczne objawia się zaburzeniami funkcji poznawczych, psychozami i nieprawidłowościami metabolicznymi, takimi jak hiperfagia, zwiększona ilość tkanki tłuszczowej oraz otyłość. Naukowcy z finansowanego przez UE projektu MITONEUROMAGE (The role of MAGE proteins in mitochondria: Novel insights for the regulation of neuronal function) zamierzali określić dokładną funkcję nekdyny i MAGEL2 w metabolizmie neuronów. Biorąc pod uwagę dużą liczbę białek MAGE u ssaków, jako model wykorzystano nicienia Caenorhabditis elegans, który zawiera tylko jedno takie białko. Wyniki projektu sugerują, że MAGE-1 ulega ekspresji w neuronach i znajduje się głównie w mitochondriach. Naukowcy zaobserwowali, że utrata MAGE-1 prowadzi do fragmentacji mitochondriów, indukcji autofagii oraz gromadzenia tkanki tłuszczowej. Mechanistyczne spojrzenie na funkcje MAGE-1 pokazało, że reguluje ono aktywność głównego regulatora biogenezy mitochondriów SKN-1. Na poziomie organizmu niedobór MAGE-1 skutkuje zwiększoną odpornością na stres oksydacyjny. Odkrycia te zweryfikowano również na neuronach ssaków. Naukowcy wykazali, że ortolog nekdyny u ssaków oddziałuje ze specyficznymi elementami łańcucha transportu elektronów. Reasumując, odkrycia uczestników projektu MITONEUROMAGE wskazują na ewolucyjny konserwatyzm funkcji nekdyny w regulacji utrzymania i autofagii mitochondriów. Jako że te dwa procesy są niezbędne do zachowania ogólnej homeostazy neuronów, znajomość roli nekdyny umożliwia nowatorskie spojrzenie na problematykę patologii neuronów.
