Obwody mózgowe do sterowania ruchem ramienia
MPC kontroluje ruchy naszych ramion, a przez to jest odpowiedzialna za nasze interakcje ze środowiskiem. Badania przeprowadzone na zwierzętach z rzędu ssaków naczelnych wykazały, że MPC składa się z różnych obszarów architektonicznych. Jednakże jest to jeden z najmniej scharakteryzowanych regionów mózgu, a dokładne oddziaływanie różnych obszarów na funkcje czuciowo-ruchowe pozostaje niejasne. Naukowcy z finansowanego przez UE projektu MIPFORACTION (Understanding the organisation of the medial parietal cortex: Sensorimotor integration for goal-directed behaviour) uwzględnili potrzebę lepszej charakteryzacji obszarów korowych odpowiedzialnych za koordynację specjalistycznych ruchów ramion. Ich celem było zbadanie kodowania w MPC w zakresie ruchów sięgania i przeanalizowanie, w jaki sposób informacje przekazywane przez różne zmysły wpływają na te ruchy. Projekt łączył nowoczesne metody fizjologiczne i anatomiczne obejmujące wstrzykiwanie znaczników (wspomagane przez MRI) i mapowanie reakcji sensorycznych (wzrokowych, somatosensorycznych). W celu zbadania funkcjonalności tego regionu mózgu naukowcy zarejestrowali elektryczną aktywność mózgu u małp przeszkolonych w zakresie sięgania do celów wizualnych i proprioceptywnych. Wyniki projektu wykazały, że obszary MPC tworzą połączenia z kilkoma obszarami mózgu w korze czołowej, skroniowej, limbicznej i lokalnych korach ciemieniowych. Wyniki badań potwierdziły również charakter asocjacyjny (ani całkowicie sensoryczny, ani motoryczny) MPC, wykazując brak powiązań z głównymi korami czuciowymi i brak reakcji czysto sensorycznych. Ponadto stwierdzono, że tylna część skroniowa zawiera obszary zdefiniowane pod względem histologicznym, z pewnymi zachodzącymi na siebie strukturami i funkcjami dotyczącymi łączności, co przyczyniło się do rozwinięcia teorii rozproszonego przetwarzania informacji. Wyniki projektu MIPFORACTION umożliwiły lepsze zrozumienie obszarów mózgu tworzących część środkową asocjacyjnego obszaru kory skroniowej i ich wpływu na zachowanie czuciowo-ruchowe. Ta wiedza umożliwia prowadzenie dalszych badań struktur komórkowych występujących w przypadku zaburzeń neurologicznych, w tym ataksji wzrokowej. Zrozumienie wpływu przyśrodkowych obszarów skroniowych na ruch pozwoli na precyzyjne umieszczenie urządzeń protetycznych i kontrolowanie sztucznych kończyn. Tego rodzaju badania mają na celu pomóc pacjentom cierpiącym na uszkodzenia mózgu lub choroby zwyrodnieniowe poprzez przywrócenie pewnego stopnia zdolności motorycznych.
Słowa kluczowe
Ruch ramienia, przyśrodkowa kora ciemieniowa, sztuczne kończyny, sensomotoryczny, MIPFORACTION