Rozlam grup politycznych w sprawie zrewidowanej strategii lizbonskiej
Zrewidowana strategia lizbońska, którą 2 lutego przedstawił Przewodniczący Komisji Europejskiej - José Manuel Barroso wywołała mieszane reakcje głównych grup politycznych w Parlamencie Europejskim. Druga pod względem wielkości grupa polityczna w Parlamencie - Grupa Socjalistyczna (PSE), zaatakowała to, co jest określane jako 'brak równowagi' w planach Komisji odnośnie ponownego wprowadzenia kulejącej strategii. Socjaliści oskarżyli Barroso o akcentowanie kwestii gospodarczych i reformy strukturalnej kosztem środków postępu społecznego i środowiska. Wiceprzewodniczący grupy, francuski członek Parlamentu Europejskiego (MEP) - Harlem Désir, powiedział: 'Pan Barroso zagubił równowagę w projekcie i w rezultacie zagraża to naszym celom. Silna polityka dotycząca kwestii społecznych i środowiska nie powinna być postrzegana jako część problemu Europy z konkurencyjnością, ale jako niezbędna część jego rozwiązania.' Inny mówca z ramienia socjalistów powiedział, że socjaliści postarają się przywrócić równowagę w propozycjach poprzez naleganie, żeby Komisarz ds. Zatrudnienia i Spraw Społecznych - Vladimir Spidla, zaproponował środki mające na celu zwiększenie elementu społecznego w strategii. Jednakże największe ciało polityczne w Parlamencie, Grupa Europejskiej Partii Ludowej (EPP), wyraziła poparcie dla planów Komisji oraz wezwała Socjalistów, żeby je również poparli. Przewodniczący EPP - Wilfried Martens powiedział: 'Chciałbym [...] zachęcić Partię Europejskich Socjalistów, żeby porzucili wyrażone zastrzeżenia oraz pomogli w osiąganiu naszych wspólnych europejskich celów. Jeżeli będziemy pracować razem, Europa stanie się gospodarczą elektrownią o unikalnej świadomości społecznej.' Przywódca Porozumienia Europejskich Liberałów i Demokratów, Graham Watson, również bronił podejścia Przewodniczącego Barroso, opisując je jako program silny i dążący do celu. 'Jeżeli mamy mieć możliwość opłacenia naszych emerytów, jeżeli mamy tworzyć nowe miejsca pracy oraz oczyścić nasze środowisko, to krajowe rządy muszą przejąć odpowiedzialność, a parlamenty muszą czuć się właścicielami strategii lizbońskiej' dodał Watson.