Aby osiągnąć cele biopaliwowe konieczna jest "skokowa zmiana" intensywności badań - stwierdza Komisja
- Europa może osiągnąć swoje cele związane z bioenergią i biopaliwami tylko wtedy, jeśli dokona skokowej zmiany w sferze nakładów na intensyfikację działalności badawczej i efektywny transfer technologii - powiedział Christian Patermann, dyrektor ds. biotechnologii, rolnictwa i żywności w Dyrekcji Generalnej ds. Badań Naukowych Komisji Europejskiej. Biopaliwo to każde paliwo uzyskane z biomasy (materii zawartej w organizmach lub ich metabolicznych produktach ubocznych, takich jak krowi obornik). W procesie biorafinacji surowce takie jak cukier, pszenica i kukurydza zamieniane są w odnawialne źródło energii, które jest przyjazne dla środowiska, w przeciwieństwie do innych zasobów naturalnych, czyli ropy naftowej, węgla i paliw jądrowych. Biopaliwa produkowane są również z drewna przy pomocy technologii zgazowania (biopaliwa drugiej generacji). Na europejskiej konferencji na temat badań nad biorafinacją w Helsinkach, występując w imieniu Janeza Potočnika, unijnego komisarza ds. nauki i badań naukowych, Christian Patermann stwierdził, że biopaliwa pod wieloma względami zaspokajają energetyczne potrzeby Europy. - Biopaliwa mogą być produkowane w Europie, więc spełniają warunek bezpieczeństwa dostaw. Biopaliwa są importowane z krajów innych niż dostawcy ropy naftowej, a zatem spełniony jest warunek dywersyfikacji. Biopaliwa wydają się być jedyną alternatywą efektywną pod względem emisji dwutlenku węgla w perspektywie krótko- i średnioterminowej, dlatego spełniają warunek ograniczenia emisji gazów cieplarnianych - powiedział Christian Patermann. W 2003 r. dyrektywa UE wzywała do zwiększenia udziału biopaliw wykorzystywanych w transporcie drogowym z 0,8% do 5,75% do roku 2010. Sektor transportu UE ma ponad 30-procentowy udział w energii zużywanej we Wspólnocie i jest w 98 procentach uzależniony od paliw kopalnych. Oczekuje się, że 90% wzrostu emisji CO2 pomiędzy 1990 r. i 2010 r. będzie miało związek z transportem. Europa podjęła już pewne kroki w kierunku przejścia na biopaliwa. Europejska produkcja biodiesla wzrosła z 55 000 ton w 1992 r. do ponad trzech milionów ton w 2005 r., natomiast w produkcji bioetanolu odnotowano wzrost z 47 500 ton w 1993 r. do ponad 700 000 ton w 2005 r. Jednak ogólna produkcja płynnych biopaliw w UE-25 jest zbyt niska i utrzymuje się na poziomie zaledwie dwóch milionów ton ekwiwalentu ropy naftowej (Mtoe), co stanowi mniej niż 1% rynku. Biorąc pod uwagę ten obecny udział w rynku prawdopodobieństwo osiągnięcia celu UE, czyli 18 Mtoe biopaliw w sektorze transportu do 2010 r., wydaje się wątpliwe. W swoim planie działań dotyczącym biomasy z 2005 r. Komisja określiła sposoby działań przyczyniających się zwiększania produkcji energii z materiałów leśnych, rolnych i odpadowych, aby zrealizować cele UE związane z energią odnawialną. Oprócz innych środków zalecono zwiększenie inwestycji w badania, zwłaszcza w wytwarzanie paliw płynnych z drewna i pochodnej biomasy. W 2006 r. w swej strategii dla UE dotyczącej biopaliw Komisja wezwała również do zintensyfikowania badań nad biopaliwami drugiej generacji. Zgadzając się z potrzebą intensyfikacji badań Christian Patermann wskazał na siódmy program ramowy (7. PR), w którym, jak powiedział, zaawansowane biopaliwa i biorafinerie zostały uznane jako priorytetowe obszary badawcze. Ponadto cztery europejskie platformy technologiczne zajmujące się zrównoważoną chemią, roślinami przyszłości, zrównoważonym leśnictwem i biopaliwami zapewnią kluczowy wkład w 7. PR. - Powinno to doprowadzić do stworzenia nowego i pokaźnego rynku innowacyjnych "zielonych" produktów lub procesów, nowych miejsc pracy oraz zwiększenia europejskiej konkurencyjności; krótko mówiąc powinno doprowadzić do stworzenia biogospodarki opartej na wiedzy - powiedział. Nawiązując do przyszłości Christian Patermann powiedział, że Komisja analizuje obecnie potrzeby badawcze rolnictwa do 2015-2020 r. - Ale musimy zrobić więcej - stwierdził, apelując o przyjęcie całościowego podejścia w celu zintensyfikowania badań i zapewnienia transferu technologii. - Nie możemy patrzeć na tę kwestię z wąskiej perspektywy poszczególnych dyscyplin naukowych. Albo pojedynczych obszarów polityki. To dotyczy wszystkich ludzi i obszarów: od rolnictwa po badania i innowacje, od handlu po transport, od energii po środowisko - podsumował Christian Patermann.