Spojrzenie w przyszłość europejskiej astronomii
Rozpoczęły się prace nad opracowaniem planu, którego wynikiem będzie określenie infrastruktury potrzebnej do rozwoju europejskiej astronomii w ciągu następnych 10-20 lat. Plan działań zostanie opracowany przez Michaela Bode, profesora astrofizyki z Uniwersytetu Johna Moora w Liverpoolu, w imieniu ASTRONET, sieci ERA-Net, w której uczestniczy dziewięć krajowych organizacji naukowych i laboratoriów z Francji, Niemiec, Włoch, Hiszpanii, Holandii, Wielkiej Brytanii i Norwegii. Członkiem konsorcjum jest również Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO), a członkiem stowarzyszonym - Europejska Agencja Kosmiczna (ESA). Projekty ERA (Europejska Przestrzeń Badawcza)-Net zostały opracowane z myślą o wspieraniu koordynacji oraz wzajemnego otwarcia krajowych i regionalnych programów badawczych. Astronomia jest jedną z najstarszych nauk na świecie. Od pojawienia się wczesnych cywilizacji astronomowie prowadzili metodyczne obserwacje nocnego nieba. Jednak prawdziwy rozwój astronomii rozpoczął się dopiero po wynalezieniu teleskopu. Dzięki determinacji naukowców i coraz bardziej zaawansowanej technologii zaczynamy rozumieć, w jaki sposób przebiegają procesy, które doprowadziły do powstania Wszechświata i nadal go kształtują. Wiele ważnych pytań wciąż pozostaje jednak bez odpowiedzi, a dotyczą one takich procesów, jak ewolucja czy powstawanie galaktyk i gwiazd, naszego pojmowania granic Wszechświata oraz naszego w nim miejsca. Znalezienie odpowiedzi na te pytania będzie wymagało rozwinięcia istniejącej infrastruktury, jak również inwestycji na skalę europejską w nowe obiekty. Celem planu jest przeanalizowanie różnych możliwości i zaproponowanie listy priorytetów w zakresie misji kosmicznych, obiektów naziemnych, "obserwatoriów wirtualnych" oraz zaplecza informatycznego dużej skali, które powinny być zrealizowane w okresie następnych dwudziestu lat. Infrastruktury przyszłości mogą obejmować największe kiedykolwiek skonstruowane teleskopy radiowe i optyczne, a także obiekty do wykrywania egzotycznych cząstek subatomowych. Jeżeli chodzi o przestrzeń kosmiczną, najbardziej prawdopodobnymi kandydatami są zaawansowane obserwatoria kosmiczne, umożliwiające prowadzenie obserwacji nie tylko widma elektromagnetycznego, ale również fal grawitacyjnych. Ponadto mogą zostać uwzględnione obiekty, które służą zachęcaniu młodych ludzi do studiowania astronomii. - Biorąc pod uwagę skalę i koszt tych obiektów, konieczne jest, aby naukowcy i przedstawiciele głównych podmiotów finansujących z całej Europy, opierając się na określonym naukowym imperatywie, osiągnęli konsensus w kwestii celów inwestycji w okresie następnych 20 lat - powiedział profesor Bode. - Wypracowanie takiego konsensusu będzie trudne, ale w wymiarze długoterminowym przyniesie znaczące korzyści dla kondycji i konkurencyjności europejskiej astronomii i badań kosmicznych. W nadchodzących dziesięcioleciach europejscy astronomowie mają możliwość wytyczenia drogi eksploracji Wszechświata przez ludzkość - powiedział Keith Mason, dyrektor naczelny Rady Badań w zakresie Fizyki Cząsteczek i Astronomii (PPARC), będącej członkiem ASTRONET. Sieć ASTRONET, skupiająca najważniejsze krajowe organizacje badawcze w Europie, jak również ESO i ESA, postrzegana jest jako najlepsze medium, za pośrednictwem którego można opracować taki długoterminowy plan strategiczny dla europejskiej astronomii. Zakończenie prac nad planem spodziewane jest w połowie 2008 r.
Kraje
Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Niderlandy, Norwegia, Zjednoczone Królestwo