Pokażcie pieniądze!
Jeśli chodzi o największe zarobki, uczeni nie powinni interesować się innymi krajami niż Austria, Luksemburg i Holandia. Według wyników najnowszego badania opublikowanego przez Komisję Europejską te kraje oferują największe w Europie wynagrodzenia dla naukowców. Płace w wielu krajach Europy Wschodniej są mniej zachęcające. Pobory naukowców wynoszą się tam dużo poniżej średniej UE. W "Badaniu wynagrodzeń naukowców UE w sektorze publicznym i komercyjnym prywatnym" dokonano porównania płac netto i brutto naukowców na różnych etapach kariery. Wyodrębniono cztery kategorie płacy: niskie (do 20 000 euro rocznie), średnie (od 20 000 do 30 000 euro), wysokie (od 30 000 do 40 000 euro) i bardzo wysokie (powyżej 40 000 euro). Biorąc pod uwagę koszty życia w każdym z krajów, z badania wynika, że najlepiej sytuowani są uczeni mieszkający w Austrii (zarabiający 60 530 euro rocznie), Holandii (56 721 euro) i Luksemburgu (56 268 euro). Płace te znacznie przewyższają średnią UE wynoszącą 40 126 euro i są porównywalne z poborami, których naukowcy mogą oczekiwać w USA (62 793 euro) i Japonii (61 991 euro). Do innych państw członkowskich oferujących atrakcyjne płace należą: Belgia (55 998 euro rocznie), Niemcy (53 358 euro), Wielka Brytania (52 776 euro) i Cypr (50 549 euro). Natomiast w innych państwach członkowskich sytuacja wygląda o wiele mniej zachęcająco , szczególnie w krajach Europy Wschodniej, gdzie płace kształtują się znacznie poniżej średniej UE. Na przykład w Bułgarii naukowiec może mieć nadzieję na zarobki w wysokości 9770 euro rocznie, podczas gdy w Rumunii przeciętna płaca wynosi 13 489 euro. W wielu krajach istnieją również zdumiewające różnice między pakietami płacowymi uczonych płci żeńskiej i męskiej. Największy kontrast występuje w Estonii, gdzie uczony może spodziewać się pensji w wysokości 23 000 euro, natomiast uczona może oczekiwać tylko niewiele więcej ponad połowę tej wartości (12 179 euro). Badaczkom powodzi się też źle w Czechach i Portugalii, gdzie zarabiają o około 36 procent mniej niż mężczyźni. Zbadano także, w których krajach oferuje się ogólnie najlepszą progresję płac w ciągu całej kariery naukowej. Na przykład w Wielkiej Brytanii naukowiec może oczekiwać stopniowego wzrostu swoich poborów o ponad 235 procent w trakcie kariery. Natomiast uczeni w Danii doświadczą jedynie stopniowego wzrostu o 90 procent. Prestiż lub rozgłos są ważnymi aspektami kariery naukowej. Lecz podobnie jak w każdym zawodzie naukowców przyciągają dobre zarobki. Badanie ma zatem pomóc badaczom w porównaniu atrakcyjności lokalizacji prowadzenia badań, a jednocześnie informować o nierównościach między państwami członkowskimi.