Badania źródłem informacji o sposobie reagowania dorsza na zmiany klimatu
Wyniki nowych badań przeprowadzonych przez międzynarodowy zespół naukowców ujawniły, że populacje dorsza po obu stronach Atlantyku przetrwały w przeszłości okresy ekstremalnych warunków klimatycznych, chociaż ich liczebność spadła. Naukowcy mają nadzieję, że badania pozwolą lepiej określić wrażliwość dorsza na przyszłe globalne ocieplenie. Zasoby tych ryb już są zagrożone z powodu przełowienia. Do tego dochodzą obawy dotyczące ich wrażliwości na zmiany klimatu. Jedną z metod określenia sposobu reagowania danego gatunku na zmiany temperatury jest zbadanie jego reakcji na podobne wydarzenia w przeszłości. W trakcie najnowszych badań, których wyniki opublikowano w czasopiśmie "Proceedings of the Royal Society B", naukowcy sprawdzali zmiany w populacji dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) podczas ostatniej epoki lodowcowej, gdy zarówno zakres temperatur, jak i poziom morza były niższe niż obecnie. Badania zwierząt lądowych ujawniły, że w tym okresie większość ich gatunków przeniosła się na południe. Przeprowadzenie tego typu badań w przypadku zwierząt morskich jest skomplikowane ze względu na trójwymiarowy charakter mórz. Jak wyjaśnili naukowcy "różnice w głębokości rzędu kilku metrów mogą odpowiadać ogromnemu zróżnicowaniu warunków życia, a różne etapy cyklu życiowego mogą przebiegać w różnych siedliskach". Dodatkowo spadek poziomu mórz oznacza, że wiele urodzajnych siedlisk położonych w płytkich wodach wokół Europy i Ameryki Północnej po prostu przestało istnieć. Z kolei zmiany typów cyrkulacji oceanicznej powodowały, że zmiana temperatury wód morskich z odpowiadającej warunkom tropikalnym na polarne miała miejsce na znacznie krótszym odcinku, co ograniczało powierzchnię dostępną dla gatunków klimatu umiarkowanego, w tym również dorsza. Naukowcy wykorzystali modele symulacji komputerowej do ustalenia, które z siedlisk występujących w epoce lodowcowej byłyby odpowiednie dla dorsza. Następnie połączyli tak uzyskane informacje z wynikami badań genetycznych współczesnych populacji dorsza i danymi dotyczącymi środowiska. Analizy wykazały, że w epoce lodowcowej zasięg występowania dorsza sięgał północnej Hiszpanii, ale całkowita powierzchnia odpowiedniego siedliska wynosiła zaledwie jedną piątą obecnej. Niemniej jednak przez cały ten okres populacje dorsza występowały po obydwu stronach Atlantyku. - Z przeprowadzonych badań wynika, że populacje dorsza były w stanie przetrwać okresy ekstremalnych zmian klimatu - powiedział profesor Grant Bigg z Uniwersytetu Sheffield. - Jednak nie musi to oznaczać, że dorsz wykaże taką samą odporność na skutki przyszłych zmian klimatu spowodowanych przez globalne ocieplenie. "Skutki przyszłych warunków klimatycznych należy rozważać zarówno w stosunku do struktury demograficznej, jak i znacznych zmian w populacji zachodzących w wyniku eksploatacji mórz przez człowieka" podsumowali naukowcy.
Kraje
Zjednoczone Królestwo