Naukowcy przepowiadają zastąpienie konwencjonalnych laserów laserami światłowodowymi
Po zakończeniu prac latem 2007 r. dotychczasowi partnerzy projektu URANUS (Ultra-fast technology for multicolour compact high-power fibre systems - ultraszybka technologia wytwarzania wielobarwnych kompaktowych systemów światłowodowych dużej mocy) finansowanego przez UE pragną kontynuować badania. Projekt URANUS w istotnym stopniu przyczynił się do rozwoju technologii laserów światłowodowych w Europie. Dwa główne cele projektu to opracowanie ultraszybkich systemów laserowych pracujących przy różnych długościach fali oraz rozwijanie i badanie szerokopasmowych źródeł światłowodowych. - Nasze badania okazały się przełomowe - powiedział kierownik projektu dr Mircea Guina z Politechniki w Tampere (Finlandia). - W ostatnich latach przebyliśmy długą drogę, ale pozostało nam jeszcze wiele obszarów do zbadania. W ramach projektu URANUS udało się opracować tzw. laser "z synchronizacją modów", w którym zastosowano specjalne domieszkowane iterbem włókno światłowodowe z przerwą fotoniczną (Yb-PBG), wspomagające kompensację dyspersji wiązki. Odkrycie to przyczyniło się do skonstruowania pierwszego "lasera światłowodowego typu supercontinuum". - Źródła typu supercontinuum mogą generować pulsy o dowolnej długości fali - wyjaśnił profesor Oleg Ochotnikow, koordynator projektu URANUS. - Przykładowo w przypadku obrazowania medycznego z zakresu szerokopasmowego można wybrać długość fali potrzebną do wykrycia określonego rodzaju chromoforu związanego z komórką nowotworową. Konstrukcja dotychczasowych komercyjnych laserów ultraszybkich opierała się na technologii ciała stałego, w której czynnikiem przenoszącym światło o dużym natężeniu było powietrze, a nie włókna światłowodowe. Jednak z punktu widzenia kosztów wytwarzania i obsługi lasery tego typu są zazwyczaj większe i droższe niż lasery światłowodowe. - Światłowody charakteryzują się większą wydajnością w kierowaniu światła do celu niż powietrze, więc do uzyskania takich samych wyników jak w przypadku systemów opartych na technologii ciała stałego wystarczy mniejsza moc. Przy tym lasery te są bardziej stabilne i wytrzymałe - powiedział profesor Ochotnikow. - W większości wypadków lasery światłowodowe mogą zastąpić lasery ciała stałego, a ponadto otwierają drogę do nowych zastosowań - dodał dr Guina, który przewiduje, że ultraszybkie lasery światłowodowe odegrają kluczową rolę w wytwarzaniu jeszcze mniejszych układów nanotechnologicznych oraz w prezentacji nowych zastosowań praktycznych, takich jak tomografia optyczna czy stosowana w medycynie technika trójwymiarowego obrazowania cyfrowego. Na projekt URANUS przyznano kwotę 1,5 miliona euro w unijnym szóstym programie ramowym (6PR). Uczestniczyło w nim sześciu partnerów z czterech krajów europejskich.