Tradycje surykatek są nietrwałe - odkrywają naukowcy
Badanie sposobu, w jaki powstają i są podtrzymywane tradycje w dzikich społecznościach surykatek pokazało, iż mimo pojawiania się arbitralnych tradycji, mają one niewielkie szanse na przetrwanie. Wyniki badań zostały opublikowane w Proceedings of the Royal Society B. W społecznościach ludzi arbitralne tradycje tworzą się w momencie powszechnego powielania przez jednych ludzi wyborów innych ludzi, nawet wtedy, kiedy istnieją inne, równie korzystne wybory. Wyniki poprzednich badań sugerowały, że takie tradycje mogą również pojawić się w społecznościach zwierząt. Jednakże badania te dotyczyły zwierząt trzymanych w niewoli i w wielu przypadkach arbitralny charakter ich tradycji może być zakwestionowany. Na przykład, jeżeli zwierzę decyduje się na jedzenie tego samego pokarmu, co inni członkowie grupy, nawet jeżeli dostępne są innego rodzaju pokarmy to może się tak dziać, dlatego że zjadanie nieznanego pokarmu może wiązać się z ryzykiem zatrucia. Podobnie wiele zwierząt trzyma się tych samych ścieżek mimo iż dostępne są krótsze przeprawy. Czy takie zachowanie jest arbitralną tradycją, czy też wyborem wynikającym z tego, że eksploracja alternatywnych ścieżek pociągałaby za sobą porzucenie bezpieczeństwa grupy? W ramach ostatnio prowadzonych prac, naukowcy z Uniwersytetu Cambridge w Wlk. Brytanii oraz z École Normale Supérieure w Paryżu, Francja, badali dzikie surykatki na pustyni Kalahari w Południowej Afryce. Surykatki z tego regonu przyzwyczaiły się do widoku naukowców, ponieważ są przez nich badane już od wielu lat. W siedmiu grupach surykatek naukowcy wyszkolili "demonstratorów" zdobywających nagrody w postaci żywności w jednym z dwóch odrębnych i charakterystycznych miejsc. Dwie grupy kontrolne nie miały demonstratorów. Na pierwszych etapach badania surykatki z grup posiadających demonstratorów nie wykazywały początkowo preferencji dla żadnego z charakterystycznych miejsc. Jednakże wraz z upływem czasu surykatki zaczynały powielać preferencje dla jednego, specyficznego miejsca, pomimo że pokarm dostępny był również w drugim miejscu. Co ciekawe, poszczególne osobniki skłonne były raczej do naśladowania starszych członków stada aniżeli młodszych. Naukowcy przypuszczają, że może się tak dziać dlatego, że młodsze zwierzęta są mniej doświadczone w poszukiwaniu pożywienia, a przez to uważane za mniej wiarygodne źródło informacji. W krótkim czasie pojawiła się tradycyjna tendencja wybierania jednego, charakterystycznego miejsca. Niemniej preferencja grupy nie utrzymała się. "Kiedy osobniki dowiedziały się o jednym miejscu, to zaczęły eksplorować także to drugie i dowiedziały się, że było równie korzystne, co powodowało słabnięcie tradycji wraz z postępem badań" - napisali naukowcy. Innymi słowy, społeczne nabycie wiedzy o jednym miejscu sprawiło, że surykatki były bardziej skłonne do zbadania drugiego miejsca. Naukowcy sądzą, że występujące w naturalnym środowisku arbitralne tradycje są najczęściej przelotne i efemeryczne. "Wyniki badań przemawiają za twierdzeniem, że przy braku silnych tendencji konformistycznych, utrzymywanie się tradycji w populacjach zwierząt zależy od względnego oddziaływania procesu uczenia się społecznego i indywidualnego" - podsumowali. "Podczas gdy społeczne uczenie się skłania osobniki do takiego samego jak inni postępowania w danej populacji, indywidualne uczenie się może prowadzić do odkrycia innych możliwości, osłabiając przez to trwałość tradycji."
Kraje
Francja, Zjednoczone Królestwo