Projekty unijne wspierają nauczanie kanałami elektronicznymi
Nauczanie za pomocą interaktywnej telewizji cyfrowej (iDTV) zyskuje popularność, więc zespół naukowców, którego prace finansowane są ze środków UE, wspiera ten trend, opracowując narzędzia i metodologie uzupełniające elektroniczne kursy. Dzięki projektowi ELU (Poszerzone nauczanie bez granic), finansowanemu na kwotę 2,96 mln EUR, nauczyciele zyskają nowoczesne narzędzia umożliwiające kontakt z uczniami poza salą lekcyjną. Jak mówią eksperci, wprawdzie konwencjonalna telewizja cały czas odgrywa istotną rolę w edukacji, niemniej wykorzystywana jest powszechnie jako medium pasywne. Większość odbiorców otrzymuje informacje będąc w roli obserwatora a nie uczestnika. Podejmując wyzwanie zmiany takiego stanu rzeczy, partnerzy ELU szukali możliwości udostępnienia korzyści płynących z nauczania interaktywnego szerszej publiczności, zwłaszcza obywatelom krajów, które najpóźniej stały się państwami członkowskimi UE. Od 40% do 60% europejskich gospodarstw domowych posiada szerokopasmowy dostęp do Internetu, a w niemal 95%-99% jest telewizor, jednak - według partnerów ELU - wykorzystanie Internetu w tych państwach niezbyt wzrosło. "Telewizja ma stanowić kanał przekazywania wiedzy potencjalnym odbiorcom w procesie kształcenia ustawicznego w sposób relaksujący i zrozumiały" - jak cytuje się w ICT Results Alexa Shani, lidera projektu ELU. "Uczenie się podczas oglądania telewizji w sposób sprawiający przyjemność to myśl przewodnia prac realizowanych w ramach ELU" - dodaje. W wyniku tych prac powstało kilka podejść do oprogramowania, gotowe formaty programów oraz szablony stron i prezentacji multimedialnych. Poszczególne moduły szablonów, określające treść i poziom trudności, można dostosować do potrzeb użytkownika. Konsorcjum ELU, w skład którego wchodzą centra badawcze i przedsiębiorstwa z Czech, Francji, Grecji, Izraela, Litwy, Luksemburga, Słowenii, Węgier i Włoch, pracowało także nad oprogramowaniem do tworzenia kursów iDTV. Opracowano wirtualnego nauczyciela oraz interaktywne kwizy, jak również urządzenia pomocnicze. Partnerzy projektu przygotowali także "Skrypt ELU" opisujący poszczególne kursy oraz "Narzędzie redakcyjne", które umożliwia nauczycielom budowanie złożonych kursów interaktywnych za pomocą interfejsu graficznego. Dzięki wykorzystaniu otwartej, interaktywnej, telewizyjnej i multimedialnej platformy domowej (MHP), zespół z powodzeniem stworzył cały zestaw oprogramowania ELU. W ten sposób technologię ELU można stosować w odbiornikach telewizyjnych z MHP oraz innych urządzeniach obsługujących Javę, na których można uruchomić platformę MHP. W celu przetestowania oprogramowania oraz metod kształcenia zespół przygotował sześć kursów telewizyjnych w różnych językach, na różne tematy, skierowanych do różnych użytkowników i wykorzystujących różne opcje interaktywne. Dziedziny, na których się skoncentrowano obejmowały biznes, TIK, matematykę, statystykę i historię. Stworzono grupę testową składającą się ze studentów MBA, uczniów szkół podstawowych oraz osób starszych z Czech, Litwy, Łotwy, Słowenii i Węgier. Na podstawie wyników 30-miesięcznych badań, Shani stwierdził - jak czytamy w artykule - że "nauczenie telewizyjne uzupełnia kanały elektroniczne i inne metody przekazywania informacji". Naukowcy stwierdzili, że choć wprowadzenie oprogramowania iDTV na rynek jest tylko kwestią czasu, to dalsze losy tej technologii leżą już w rękach osób, które są odpowiedzialne za tworzenie treści, jakie miałyby być przekazywane. Na przykład czeska telewizja wyraziła już gotowość stworzenia specjalnego kanału poświęconego nauczaniu telewizyjnemu. Według zespołu taki ruch pozwoliłby przeprowadzić dalsze testy produktów ELU na rynku.
Kraje
Czechy, Grecja, Francja, Węgry, Izrael, Włochy, Litwa, Luksemburg, Słowenia