Nowa metoda rzuca światło na śmierć ryb w zakwaszonych jeziorach
Czy zastanawialiście się kiedyś, w jaki sposób ryby znikają z zakwaszonych regionów? Naukowcy ze Szwecji opracowali metodę pokazującą, kiedy i w jaki sposób te wodne stworzenia zniknęły z zakwaszonych jezior. Odkrycia dokonane w toku badań pogłębią naszą wiedzę na temat odbudowy jezior w zakwaszonych regionach. Naukowcy z Uniwersytetu w Gothenburgu twierdzą, że mikroskopijne pozostałości wymarłych larw wodzienia (Chaoborus spp.) mogą powiedzieć coś o warunkach życia ryb, ich ginięciu oraz zakwaszeniu jezior w całej Szwecji. Zespół wykorzystał w swoich badaniach osady z dna jezior. "To jak podróż w czasie" - wyjaśnia Fredrik Palm, doktorant z Wydziału Zoologii Uniwersytetu w Gothenburgu. "Ryby prawie nie pozostawiają po sobie szczątków, kiedy umierają, ale jeżeli zamiast nich zbadana zostanie obecność organizmów, na które ryby mają wpływ, wówczas można znaleźć wyraźniejsze ślady. Analizując żuwaczki (części gębowe) larw wodzienia (Chaoborus) w osadach jeziornych można odtworzyć historię jeziora do początków XIX w." Wydaje się, że zakwaszenie wody leży ekologom na sercu. Ostatnie badania pokazały, jak duża część jezior szwedzkich jest dotknięta zakwaszeniem. Z tego powodu bioróżnorodność otrzymuje potężny cios i coraz większa liczba ryb ginie. Według ekspertów pracujących w terenie istnieje wyraźna współzależność między ginięciem ryb a obecnością larw wodzienia w jeziorach. Zespół z Gothenburgu jest przekonany, że naukowcy mogą wykorzystać żuwaczki larw wodzienia zachowane w osadach dennych jezior do ustalania śmierci ryb i innych zmian w jeziorach dotyczących ryb, na które silny wpływ ma zakwaszanie. Najnowsze narzędzie daje naukowcom ogromny impuls przede wszystkim dlatego, że tego typu próbki zostały zebrane po raz pierwszy, a dane historyczne na temat zmian, jakie dotknęły zbiorowisko ryb były niedostępne. Zespół twierdzi, że zapewnia to również naukowcom możliwość ustalenia wieku próbek osadów i okresu pojawienia się zmian. "Analiza żuwaczek wodzienia, które wydobyliśmy z osadów dennych może nam przynieść informacje na temat zmian różnych zbiorowisk ryb" - mówi Palm. "Możemy nie tylko wywnioskować, czy ryby wyginęły, ale również stwierdzić, w jaki sposób różne gatunki ryb zostały dotknięte. Płocie są na przykład bardziej wrażliwe na zakwaszanie od okoni, a nam udało się również wykazać w perspektywie historycznej, czy w jeziorach występowały karpiowate. Szczątki zooplanktonu wrażliwego na kwas mogą być równolegle wykorzystywane do wykazania trendów postępującego zakwaszania jezior." Metoda ta dostarcza danych na temat zmian w zbiorowości ryb w jeziorze w ciągu kilku ostatnich wieków. Za pomocą tej samej metody można również ustalić, jak przywrócić biologię zakwaszonego jeziora. Według naukowców perspektywa historyczna oferowana przez tę metodę może przynieść analizy naturalnej zmienności w ekosystemach jeziornych. Palm wraz z kolegami przeprowadził badania w szwedzkich regionach Västra Götaland i Bohuslän. Szczególny nacisk położono na jezioro Gårdssjön w Ucklum, które stanowiło przez wiele dekad ośrodek badań nad zakwaszaniem w kraju.Więcej informacji: Uniwersytet w Gothenburgu: http://www.gu.se/english
Kraje
Szwecja