Gatunki wyłączne odkryte na większych wysokościach
Naukowcy od dawna wskazywali, że gatunki zwierząt i roślin zamieszkujące obszary górskie na dużych wysokościach są odosobnione, a przez to bardziej wyłączne. Nowe badania hiszpańsko-niemieckie dostarczają dowodów na tę długoletnią teorię, sugerując, że wysokość n.p.m. odgrywa kluczową rolę w bioróżnorodności. Odkrycia zostały opublikowane w czasopiśmie Ecography. Wyspy oceaniczne podniosły się z głębin dna morskiego, by następnie ulec erozji i zniknąć w wodzie. Od początku do końca takiego procesu mijają miliony lat, a w tym czasie wyspy ulegają zmianom, stając się niszami dla rozmaitych istot żywych przemierzających naszą planetę. Gatunki przystosowują się do nowych warunków środowiskowych, specjalizują się i stają się wyłączne. Liczba endemicznych ekosystemów na młodych wyspach z wysokogórskimi ekosystemami szybko rośnie. "Po osiągnięciu maksymalnej wysokości, topografia wyspy osiąga swój najbardziej złożony kształt w wyniku erozji, dysponując jednocześnie najwyższym stopniem bioróżnorodności" - jak cytuje serwis Scientific Information and News Service (SINC) profesora José María Fernández-Palaciosa z Uniwersytetu La Laguna w Hiszpanii. Naukowiec zauważył, że na wyspach z wysokogórskimi ekosystemami występuje więcej gatunków wyłącznych. Wyniki badań podkreślają wpływ wysokości n.p.m. na wyłączną bioróżnorodność wysp. Zdaniem naukowców, podwójna izolacja, która dotyka gatunki w warunkach wysokogórskich sprawia, że są niepowtarzalne. Najwyższe wyspy, twierdzą naukowcy, stwarzają warunki pobudzające endemiczność. "Gatunki z wyższych partii górskich ekosystemów wyspiarskich wyewoluowały zazwyczaj z gatunków zamieszkujących obszary znajdujące się na niższych bądź średnich wysokościach danej wyspy" - wyjaśnia profesor Fernández-Palacios. "Są gatunkami wyspiarskimi, które musiały przystosować się do niezwykle specyficznych i rzadkich ekosystemów". Dodaje, że obszar wysokogórski Teneryfy zajmuje mniej niż 10% powierzchni wyspy, a w przypadku La Palma, również stanowiącej część Wysp Kanaryjskich, to zaledwie około 1%. "Na wyspach o większym zróżnicowaniu topograficznym gatunki te nie mogłyby istnieć, gdyż wysokie góry jako pierwsze znikają z wyspy w wyniku erozji" - zauważa profesor ekologii. Badania wykazały, że chociaż obecnie nie ma wysokich gór na wyspach La Gomera i Gran Canaria, gdyż liczą sobie one ponad 10 milionów lat, to wiele lat temu owszem były. Zespół utrzymuje, iż wysokie góry odgrywają kluczową rolę na młodszych wyspach, takich jak La Palma. W toku badań ustalono również, że na La Gomera, która jest "starsza i bardziej pomarszczona" niż La Palma, występuje większa bioróżnorodność ze względu na wiele gatunków wyłącznych zamieszkujących wąwozy i zbocza. Jak stwierdza profesor Fernández-Palacios: "La Palma jest prostsza, wyższa i większa, ale nie tak złożona". Należy zauważyć, że zamieszkuje ją wiele gatunków wysokogórskich, które bezsprzecznie pochodzą z wyspy La Gomera. Kiedy wyspa zapada się, gatunki występujące na większych wysokościach n.p.m. obierają jedną z dwóch ścieżek. "Jeżeli pobliska wyspa jest wystarczająco wysoka, przeskakują na nowe terytorium, aby tam przetrwać. Natomiast w przypadku, kiedy nie osiągnęła odpowiedniej wysokości, ekosystem gatunków wymiera" - konstatuje naukowiec.Więcej informacji: Uniwersytet La Laguna: http://www.ull.es/ Ecography: http://onlinelibrary.wiley.com/journal/10.1111/(ISSN)1600-0587
Kraje
Hiszpania