Komunikacja podczas epidemii
Wybuchy epidemii są nieuniknione, a często także nieprzewidywalne. Towarzyszy im nierzadko niepewność, chaos i pośpiech. Komunikacja, najczęściej odbywająca się za pośrednictwem mediów, jest ważnym elementem działań prowadzonych w czasie epidemii. Niestety częste są przypadki nieskutecznej komunikacji, które opóźniają walkę z epidemią, podważają zaufanie społeczne i powodują niepotrzebne przedłużanie zawirowań gospodarczych, społecznych i politycznych. Podczas ostatnich epidemii, jednym z najpoważniejszych problemów było komunikowanie się z ludnością w celu wpływania na jej zachowania, ograniczenia rozprzestrzeniania się choroby i uniknięcia paniki. Przez stulecia strategie komunikacyjne stosowane przez władze zajmujące się zwalczaniem epidemii polegały głównie na zaprzeczaniu istnienia problemu i zapewnieniach werbalnych, a następnie, w dalszej fazie, stosowaniu środków restrykcyjnych (kwarantanna, izolacja, przymusowa hospitalizacja) oraz sankcji wobec niepodporządkowujących się osób. Jednakże, naukowcy oraz niedawne wydarzenia dowodzą, że ludzkie zachowanie ma kluczowe znaczenie dla przenoszenia się chorób zakaźnych, przez co coraz częściej podejmowane są intensywne działania edukacyjne i instruktażowe. Z tych powodów uczestnicy projektu TELL ME ("Transparent Communication in Epidemics") analizują komunikację podczas epidemii. Celem tego wspólnego projektu jest stworzenie oryginalnych strategii komunikacyjnych do zastosowania podczas wybuchów epidemii. Projekt czerpie z takich dziedzin, jak zdrowie publiczne, nauki społeczne, nauki behawioralne, nauki polityczne, prawo, etyka, komunikacja i media, aby opracować strategie pozwalające przekazywać skomplikowane komunikaty i porady uwzględniające niepewności. Projekt zajmuje się także grupami niestosującymi szczepionek. Uczestnicy projektu, który rozpoczął się w listopadzie 2012 r., będą w pierwszej kolejność analizować, w jaki sposób organy zdrowia publicznego powinny instruować ludność o skutecznych środkach profilaktycznych, takich jak standardy higieny czy szczepienia. Inicjatywa ma promować przejrzystą komunikację opartą na dostarczaniu merytorycznych komunikatów oraz angażowanie w procesy decyzyjne zarówno specjalistów opieki zdrowotnej, jak i obywateli. Przeanalizowane zostaną wcześniejsze doświadczenia z gromadzeniem i oceną danych dotyczących reakcji ludności podczas epidemii. Zbadanie dawnych przypadków wybuchów epidemii i pandemii w celu przeprowadzenia analizy zachowania się ludności to pierwszy, niezbędny krok na drodze do realizacji wszystkich celów projektu. Jednocześnie, badacze będą przyglądać się, w jaki sposób komunikacja może zmieniać zachowania oraz jakie są nowe wyzwania i metody związane z informowaniem o epidemiach. Następnie oceniona zostanie rola zainteresowanych stron, mediów społecznościowych i specjalistów opieki zdrowotnej w zakresie działań komunikacyjnych, a także rola zasobów cyfrowych. Bardzo duża uwaga przykładana będzie także do propagowania stosowania szczepionek, jako że niepełne lub błędne informacje i fałszywe ostrzeżenia mogą prowadzić do osłabienia zaufania wobec tych leków, przy czym problem ten nasila się w ostatnich latach. Równocześnie monitorowane będą aktualności dotyczące epidemii i pandemii, zgłaszane będą wszelkie informacje o nowych przypadkach oraz śledzone będą postępy w badaniach medycznych. W ramach projektu powstanie wreszcie zintegrowany zestaw materiałów do informowania o epidemiach, a także oprogramowanie symulacyjne służące do oceny alternatywnych strategii komunikacyjnych. Prototyp ten umożliwi symulowanie akcji i interakcji autonomicznych organów decyzyjnych w środowisku wirtualnym podczas wybuchu epidemii, pozwalając na obserwowanie efektów działań w skali makro. Skuteczna komunikacja oparta na potwierdzonych informacjach pozwoli firmom, agencjom i instytucjom rządowym utrzymać zaufanie społeczne. Działania komunikacyjne prowadzone w czasie epidemii muszą być przejrzyste, klarowne, łatwe do zrozumienia, kompletne i poprawne merytorycznie. Przejrzystość powinna cechować każdy aspekt relacji między instytucją prowadzącą działania komunikacyjne a społeczeństwem, gdyż umożliwia ona opinii publicznej "obserwowanie" procesu gromadzenia informacji, oceny ryzyka i podejmowania decyzji dotyczących zwalczania epidemii. Projekt umożliwi takim instytucjom nie tylko zachowanie przejrzystości, ale także stworzenie warunków do wykorzystania pełnego potencjału, jaki społeczeństwo informacyjne może zaoferować, jeśli chodzi o komunikację opartą na uczestnictwie w czasie przygotowań do epidemii i podczas jej trwania.Więcej informacji: Projekt TELLEME http://www.tellmeproject.eu