Skip to main content
European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS

Theranostic Injectable Hydrogel for Glioblastoma

Article Category

Article available in the following languages:

Nanocząsteczki dostarczają leki bezpośrednio do mózgu

Glejak wielopostaciowy to najczęściej występujący guz mózgu, pojawiający się u 10 osób na 100 000. Wysoka śmiertelność tej choroby sprawia, że konieczne jest znalezienie nowatorskich sposobów na dostarczanie leków bezpośrednio do mózgu.

Zdrowie icon Zdrowie

Nowotwory mózgu są niezwykle trudne do leczenia z powodu ich inwazyjnego charakteru i wysokiej agresywności. Kolejną ważną przeszkodą jest naturalna bariera występująca w naszych ciałach, oddzielająca mózg od ogólnego krążenia, co znacząco utrudnia leczenie chorób mózgu przy pomocy leków ogólnych.

Nowatorski sposób dostarczania leków oparty na polimerach

Uczestnicy projektu HyGlio, realizowanego dzięki wsparciu z programu „Maria Skłodowska-Curie”, zajęli się problemem dostarczania leków do mózgu i obrazowania, opracowując w tym celu wielofunkcyjne narzędzie oparte na polimerach, które łączy hydrożele i nanocząsteczki. „Dzięki połączeniu możliwości hydrożeli i nanocząsteczek możemy połączyć korzyści płynące z długiego uwalniania oferowane przez hydrożele, a także możliwości nanocząsteczek w zakresie ukierunkowanego działania. Mamy nadzieję, że takie podejście pozwoli nam wydłużyć czas przebywania leku w obszarze nowotworu”, wyjaśnia Clara Mattu, stypendystka programu „Maria Skłodowska-Curie”. Projekt HyGlio opierał się na współpracy pomiędzy Politechniką w Turynie i Houston Methodist Research Institute w Stanach Zjednoczonych, gdzie stypendystka spędziła dwa lata w ramach wyjazdowej części prac. Opracowując cząsteczki dostarczające leki, naukowcy muszą brać pod uwagę właściwości powierzchniowe nośników nanocząsteczkowych, które determinują oddziaływania komórkowe, wpływają na biodystrybucję in vivo oraz gromadzenie się ich w guzie nowotworowym. Biorąc pod uwagę wszystkie te kwestie, badaczka wykorzystała oparte na poliuretanie nanocząsteczki o średnicy 100-200 nm w roli nośnika leku. Wykorzystane nanocząsteczki zawierały zarówno domeny hydrofobowe, jak i hydrofilowe, które zwiększały powinowactwo do leków hydrofilowych i hydrofobowych, co z kolei przełożyło się na znacznie lepszą biodystrybucję oraz wydłużenie okresu biologicznego półtrwania leku w organizmie. Badaczka połączyła także nanocząsteczki z hydrożelami, które pozwalają na zlokalizowane podawanie leków i na ich powolne uwalnianie. Zastosowanie hydrożeli aktywujących się wraz ze zmianami temperatury umożliwiło zapewnienie leku zachowującego płynną formę w temperaturze pokojowej, co umożliwia jego wprowadzenie do organizmu. Po iniekcji i osiągnięciu temperatury ciała żel szybko tworzy trójwymiarową sieć. W celu badania nowotworu Mattu wykorzystała nanocząsteczki do dostarczenia markerów fluorescencyjnych oraz innych wskaźników, które pozwalają na obrazowanie guza metodą rezonansu magnetycznego. „Wspólnie z innymi naukowcami udało nam się wykazać, że jednoczesne dostarczanie leków oraz markerów jest możliwe dzięki zastosowaniu nanocząsteczek”, podkreśla badaczka.

Skuteczność dostarczania leków z pomocą hydrożelu

Pomimo tego, że zaprezentowane podejście jest obecnie we wczesnych fazach rozwoju, wstępne dane zgromadzone w ramach badań in vivo wskazują, że połączenie hydrożeli i nanocząsteczek jest bezpieczne, a także – co najważniejsze – że nanocząsteczki mogą dłużej pozostawać w mózgu i w pobliżu nowotworu. U zwierząt doświadczalnych chorych na nowotwory nanocząsteczki z lekami przetrwały nawet do 10 dni po wstrzyknięciu ich bezpośrednio do guza, co więcej, naukowcy zaobserwowali także dobrą biodystrybucję leku w nowotworze i dłuższy czas przeżycia zwierząt. W wyniku leczenia zmianie uległa także liczba i struktura unaczynienia nowotworu. Plany naukowców na przyszłość obejmują testowanie kombinacji leków w ramach strategii podwójnego uwalniania, w przypadku których leki będą umieszczane częściowo w nanocząsteczkach, a częściowo w hydrożelu. Leczenie nowotworów często wymaga skoordynowanego i połączonego działania różnorodnych chemioterapii, które pozwalają na pokonanie odporności nowotworu na leki i poprawę stanu zdrowia osób chorych. Niekompatybilna farmakokinetyka i hydrofobowość różnych leków sprawiają jednak, że synergiczne leczenie staje się trudniejsze. Naukowcy skupieni wokół projektu HyGlio proponują rozwiązać ten problem poprzez połączenie hydrożelu z nanocząsteczkami na bazie poliuretanu, co pozwoli na jednoczesne dostarczanie leków hydrofobowych i hydrofilowych. Takie podejście przełoży się na maksymalną akumulację leku w okolicach nowotworu i zwiększy skuteczność leczenia.

Słowa kluczowe

HyGlio, lek, nanocząsteczka, hydrożel, dostarczanie leków, biodystrybucja, nowotwór mózgu, poliuretan

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania