W jakim wieku czujemy się najszczęśliwsi?
Poziom odczuwanego przez nas szczęścia zmienia się wraz z wiekiem i gromadzeniem różnych doświadczeń życiowych. Choć u niektórych osób występują jego spore wahania, okazuje się, że w większości przypadków zmiany są zgodne z pewnym wzorcem i przewidywalne. Im bliżej do starości, tym więcej zadowolenia i satysfakcji przynoszą nam nasze relacje z innymi ludźmi oraz kariery zawodowe. Wiemy jednak, że życie to nie tylko wzloty, ale także upadki. Skąd zatem wiemy, w którym momencie życia osiągamy szczyt odczuwanego poziomu szczęścia?
Czy najszczęśliwsze lata są wciąż przed nami?
Odpowiedzi na te pytania postanowił poszukać zespół badawczy z Niemiec i Szwajcarii, który przeprowadził badanie z udziałem ponad 460 000 uczestników – przedstawicieli różnych krajów i kultur. Jego wyniki zostały opublikowane na łamach czasopisma naukowego „Psychological Bulletin”. „W ramach naszych prac skupiliśmy się przede wszystkim na zmianach dotyczących trzech głównych elementów składowych subiektywnego odczuwania dobrego samopoczucia”, wyjaśnia prof. Susanne Bücker, główna autorka badania i wykładowczyni Niemieckiego Uniwersytetu Sportowego w Kolonii, której wypowiedź została przytoczona w komunikacie prasowym. „Mowa o zadowoleniu z życia, a także pozytywnych i negatywnych stanach emocjonalnych”.
Ile wynosi ta magiczna liczba?
Wszystko wskazuje na to, że większość spośród naszych czytelników będzie musiała poczekać co najmniej kilka lat. Badacze odkryli bowiem, że uczestnicy badania odczuwali najwyższy poziom szczęścia dopiero w wieku 70 lat. Obserwowane zadowolenie z życia spadało między 9. a 16. rokiem życia, następnie nieznacznie wzrastało aż do osiągnięcia przez badanych 70. roku życia, po czym zaczęło spadać do ukończenia 96. roku życia. Analiza pozytywnych stanów emocjonalnych wykazała, że od 9. do 94 roku życia następował nieustanny spadek, z kolei poziom negatywnych stanów emocjonalnych pozostawał zmienny od 9. do 22. roku życia badanych, następnie spadał w dorosłym życiu, by ponownie rosnąć po ukończeniu przez uczestników 60. roku życia. „Gdy spojrzymy na wyniki z punktu widzenia zadowolenia z życia oraz negatywnych stanów emocjonalnych, możemy zaobserwować wyraźną tendencję wzrostową przez dużą część życia”, wyjaśnia Bücker. Jak pokazują wyniki badań, istnieje potrzeba uwzględnienia i wspierania subiektywnego postrzegania dobrego samopoczucia oraz jego trzech głównych elementów składowych przez całe życie. Rezultaty mogą okazać się nieocenione dla programów interwencyjnych, szczególnie inicjatyw mających na celu utrzymanie lub poprawę subiektywnego samopoczucia osób starszych.
Słowa kluczowe
subiektywne odczuwanie dobrego samopoczucia, dobre samopoczucie, dobrostan, szczęście, szczęśliwe życie, zadowolenie z życia, pozytywny stan emocjonalny, negatywny stan emocjonalny