Walka z problemem degradacji gleby na całym świecie
Zdrowa gleba jest podstawą naszego systemu żywnościowego, a do tego zawdzięczamy jej czyste powietrze i wodę. Wspiera również bioróżnorodność oraz wychwytuje i magazynuje węgiel atmosferyczny, łagodząc w ten sposób zmianę klimatu. Jednakże ponad 60% gleb(odnośnik otworzy się w nowym oknie) w UE uważa się za znajdujące się w stanie złym ze względu na niezrównoważone praktyki zarządzania, zanieczyszczenia lub zakrycie przez budynki i infrastrukturę. Degradacja gleb stanowi poważne zagrożenie dla zrównoważonego rolnictwa i produkcji żywności na całym świecie. Projekt TUdi(odnośnik otworzy się w nowym oknie) podjął to wyzwanie, opracowując narzędzia, strategie i sieci mające na celu przywrócenie zdrowia gleby na terenach rolniczych w Europie, Chinach i Nowej Zelandii. Celem było zapewnienie zdrowia gleby dla trzech systemów uprawowych: płodozmianu opartego na zbożach, sadów drzewnych i użytków zielonych. Polegało to na ocenie kluczowych wskaźników degradacji gleby i przygotowaniu rekomendacji dotyczących wyboru odpowiednich technik.
Narzędzia służące do rekultywacji gleby
Naukowcy opracowali sześć przyjaznych dla urządzeń mobilnych, wielojęzycznych narzędzi wspomagających podejmowanie decyzji(odnośnik otworzy się w nowym oknie) do walki z erozją gleby, zagęszczeniem, niską zawartością węgla organicznego, słabą strukturą oraz utratą różnorodności biologicznej i żyzności. Stworzyli też darmowe narzędzie cyfrowe wsparcia społeczno-ekonomicznego(odnośnik otworzy się w nowym oknie) służące do określania finansowych skutków danej technologii rekultywacji gleby w skali gospodarstwa rolnego. „Ten zestaw narzędzi pomoże rolnikom wdrożyć działania w zakresie rekultywacji gleby oraz ocenić koszty i korzyści, a także ocenić zarówno ich praktyczny wpływ, jak i implikacje ekonomiczne”, mówi koordynator projektu José Alfonso Gómez Calero z Hiszpańskiej Krajowej Rady ds. Badań Naukowych. Konsorcjum opracowało także ujednoliconą metabazę danych obejmującą 52 placówki eksperymentalne i 600 metod leczenia. Jest ona obecnie zintegrowana z europejską platformą BonaRes(odnośnik otworzy się w nowym oknie). Znalazły się w niej przykłady dobrych praktyk zarządzania i rekultywacji gleby stosowanych w gospodarstwach komercyjnych oraz w badaniach nad degradacją gleby. Wyniki te posłużyły do przetestowania opracowanych narzędzi.
Dzielenie się wiedzą
Ponadto powstał katalog 27 różnych strategii rekultywacji gleby. „Łączy on szczegółowy przegląd dostępnej literatury technicznej i naukowej, wyniki technik testowanych w meta-bazie danych TUdi oraz wiedzę ukrytą, która nie została opisana w literaturze, zidentyfikowaną we współpracy z siecią interesariuszy TUdi”, wyjaśnia Gómez Calero. „Stała sieć interesariuszy w krajach uczestniczących dzieliła się wiedzą, aby narzędzia i działania odpowiadały na potrzeby interesariuszy. Sieć ta została rozszerzona poprzez współpracę z istniejącymi grupy operacyjne EIP-AGRI(odnośnik otworzy się w nowym oknie) i rozpowszechnianie za pomocą narzędzi dostarczonych przez EIP-AGRI w ramach sieci Wspólnej Polityki Rolnej UE”, kontynuuje Gómez Calero. Ponadto konsorcjum zebrało i przeanalizowało informacje społeczno-ekonomiczne dotyczące różnych rodzajów rolnictwa w krajach uczestniczących w projekcie. Naukowcy przeprowadzili także analizę kosztów i korzyści oraz ocenę możliwości biznesowych dla rozwiązań przywracających glebę objętych TUdi.
Najlepsze porady
Gómez Calero wyjaśnia: „Informacje te zostały wykorzystane do określenia barier i możliwości na potrzeby rozwiązań w zakresie rekultywacji gleby badanych w określonych warunkach oraz do udzielenia porad decydentom, jak najlepiej je wprowadzić”. „Kluczowa informacja jest taka, że musimy pracować bardziej szczegółowo nad konkretnymi problemami i systemami rolniczymi ramię w ramię z szeroką gamą użytkowników końcowych. Powinny one stanowi uzupełnienie rozwiązań technicznych dzięki możliwości ich skalowania, która jest społecznie i ekonomicznie opłacalna”, podsumowuje Gómez Calero.
