Projektowanie polityk zrównoważenia
Celem książki jest zbadanie potencjalnie skutecznych strategii projektowania polityk zrównoważenia, uwzględniając odpowiednio aspekty i wymagania zrównoważenia. W ostatnich kilkudziesięciu latach zrównoważenie staje się coraz istotniejszą wytyczną dla procesów ekonomicznych, socjalnych i środowiskowych. Od ponad dziesięciu lat Unia Europejska (UE) odgrywa wiodącą rolę w promowaniu zrównoważonego rozwoju, co podkreślono przez szereg kluczowych decyzji politycznych określonych w Traktacie z Maastricht (1992). Na Szczycie Lizbońskim w marcu 2000 r. ustalone zostały nowe cele strategiczne Unii Europejskiej. Rada Europejska sformułowała dziesięcioletnią strategię uczynienia z UE najbardziej dynamicznej i konkurencyjnej gospodarki na świecie. W ramach tej strategii silniejsza gospodarka będzie kreować tworzenie miejsc pracy oraz politykę społeczną i środowiskową, co zapewni zrównoważony rozwój i włączenie społeczne. W książce podkreślono, że w celu odpowiedniego wdrożenia koncepcji i prowadzenia świata w kierunku zrównoważonej ścieżki rozwoju, należy wziąć pod uwagę szersze pojęcie zrównoważenia. Przyjęty kierunek musi również potwierdzać pierwotne intencje pionierów Światowej Komisji ds. Środowiska i Rozwoju (WCED, World Commission on the Environment and Development). W dalszej części omówiono przejście do struktur gospodarki innowacyjnej i główne związane z tym wyzwania projektowania polityki ekonomicznej. Dalej podkreślono potrzebę energicznego wdrożenia reform we wszystkich obszarach za pomocą zintegrowanych strategii. Zwrócono również uwagę na fakt, że niewystarczające wdrożenie Strategii Lizbońskiej może spowodować znaczące koszty netto w Europie. Koszty te to na przykład zmniejszenie dobrobytu ekonomicznego i rosnąca dysproporcja w zakresie edukacji oraz badań i rozwoju między niektórymi dużymi partnerami przemysłowymi a innymi krajami. W celu promowania postępu w kierunku celów Lizbony wymagane są lepsze sposoby wdrażania szerszych aspektów zrównoważenia.
