European Commission logo
polski polski
CORDIS - Wyniki badań wspieranych przez UE
CORDIS
Zawartość zarchiwizowana w dniu 2024-05-24

Tuneable filters based on dielectric resonators

Article Category

Article available in the following languages:

Kontrola częstotliwości w urządzeniach elektronicznych

Aby pasma o różnej częstotliwości były skutecznie rozdzielane w komórkach, na których oparte są szerokopasmowe, bezprzewodowe sieci komunikacyjne o dużej szybkości przesyłu danych, partnerzy projektu TUF opracowali innowacyjne, strojone filtry mikrofalowe.

Gospodarka cyfrowa icon Gospodarka cyfrowa

Rewolucja w komunikacji bezprzewodowej doprowadziła do rozpowszechnienia ręcznych urządzeń bezprzewodowych, takich jak telefony komórkowe, uwalniających użytkowników od przewodów. Materiały ceramiczne, które mogą służyć za rezonatory dielektryczne przechowujące i przekazujące sygnały komunikacji bezprzewodowej, mają kluczową rolę do odegrania w tej rewolucji. Bardzo mało materiałów ceramicznych ma właściwości niezbędne do formowania termicznie i mechanicznie stabilnych rezonatorów dielektrycznych o czynnikach jakości porównywalnych z rezonatorami wnękowymi. Ponadto materiały o małej stratności dielektrycznej są wysoce pożądane w filtrach o strojonej częstotliwości wykonanych z rezonatorów dielektrycznych stosowanych w stacjach bazowych systemów komunikacji przenośnej. Częstotliwość rezonansu rezonatora dielektrycznego można dostroić, modyfikując jego pole elektryczne. Aby rozszerzyć ich zastosowanie w systemach komunikacji przenośnej, naukowcy z Uniwersytetu South Bank w Londynie dokonali oceny różnych metod szybkiego dostrajania filtrów z rezonatorów dielektrycznych. Próbując poprawić możliwości strojenia rezonatorów dielektrycznych, opracowali oni innowacyjną metodę szybkiego strojenia. Dookoła rezonatora dielektrycznego został dodany element ferroelektryczny składający się z cienkiej warstwy ferroelektrycznej umieszczonej na przewodzącym podłożu wykonanym ze srebra lub innego metalu o wysokiej temperaturze topnienia. Po przyłożeniu napięcia wstępnego prądu stałego przenikalność warstwy ferroelektrycznej zmniejszała się i dlatego można było zmieniać pole elektryczne rezonatora dielektrycznego. Alternatywne podejście opierało się na elemencie piezoelektrycznym podłączonym do ruchomego składnika przewodzącego wnęki rezonatora. Po przyłożeniu napięcia do elementu piezoelektrycznego, najlepiej płytki piezoelektrycznej, jego rozmiary zmieniały się, w efekcie czego częstotliwość rezonatora była dostrajana wraz z przemieszczaniem składników przewodzących. Wyniki były zachęcające w zakresie aplikacji patentowych wynikających z badań nad strojeniem ferroelektrycznym, jak i piezoelektrycznym.

Znajdź inne artykuły w tej samej dziedzinie zastosowania