Odtworzenie rozkładu opadów atmosferycznych na Grenlandii
Naukowcy biorący udział w projekcie PACLIVA zbadali wzorce zmienności akumulacji śniegu oraz obiegu wielkoskalowego nad obszarem GrIS. Wydzielono cztery rejony GrIS, z których trzy łączyły się z różnym wzorcami obiegu wielkoskalowego. Były to rejony środkowo-zachodni, południowo-zachodni oraz południowo-wschodni. Te wielkoskalowe wzorce na różne sposoby wpływają na klimat w Europie. Zmiany w akumulacji śniegu w północno-wschodnim rejonie GrIS są powodowane głównie przez cyklony tworzące się na obszarze Morza Grenlandzkiego. Odczyty z rdzeni lodowych z różnych rejonów GrIS pomogły w ustaleniu zmienności poziomu wapnia pochodzącego z przenoszonego przez powietrze pyłu, a także poziomu sodu, głównie z depozycji soli morskiej. Dzięki temu uzyskano informacje dotyczące różnych regionalnych wzorców obiegu atmosferycznego nad Arktyką Północnoamerykańską, Grenlandią oraz środkową i północną Europą. Rezultaty badań pokazują, iż wysokie stężenie wapnia w północno-wschodniej części GrIS sugeruje depozycję suchą transportowaną z zachodu. Zgadza się to z aktualnym poglądem, że większość zanieczyszczeń pyłowych nanoszonych nad obszar GrIS pochodzi z Azji. Wyniki wykazują również, iż znaczna część śniegu nanoszonego co roku w Grenlandii północnej, wschodniej i środkowej pochodzi z depozycji mokrej. Przyjmuje ona formę śniegu, deszczu, a zwłaszcza mgły. Różnica w wynikach była na tyle duża, że umożliwiła odtworzenie regionalnych schematów depozycji wraz z powiązanymi wzorcami obiegu. W ramach projektu PACLIVA zbadano również zmienność w zapisach akumulacji śniegu i azotanów pochodzących z sześciu rdzeni lodowych z obszaru Grenlandii i obejmujących okres od dnia dzisiejszego do 200 lat wstecz. Wyniki pokazały, że w ciągu ostatnich 75 lat nastąpił wzrost średniego stężenia azotanów o ok. 60%.
