Ograniczanie zarazy ziemniaczanej za pomocą odpornych ziemniaków
Dla rolników w całej Unii Europejskiej uprawa ziemniaków stanowi ważne źródło dochodów, a zaraza ziemniaczana może prowadzić do poważnych strat finansowych. Dlatego zakaz stosowania fungicydów miedziowych przy braku alternatywnych środków zwalczania zarazy przyniósłby wielkie straty rolnikom. W ramach projektu BLIGHT-MOP ulepszono komercyjne systemy produkcji organicznej umożliwiające przeciwdziałanie zarazie bez stosowania fungicydów miedziowych. Celem projektu było zachowanie takiej samej jakości i wydajności plonów jak w przypadku stosowania tych fungicydów. Naukowcy zauważyli, że stosując odporne odmiany ziemniaków skuteczniej można przeciwdziałać zarazie na liściach i bulwach niż przy stosowaniu strategii dywersyfikacyjnych i agronomicznych. Ponadto odporne odmiany dawały lepsze wyniki niż te, w przypadku których zastosowano zabiegi alternatywne do używania fungicydów na bazie miedzi. Chociaż odmiany te nie zawsze dają większe plony niż odmiany podatne, ograniczają jednak skalę choroby i ryzyko jej przenoszenia w danej uprawie i między uprawami. Stosowanie tlenochlorku miedzi na ziemniaki podatne i odporne przynosiło niewielką poprawę w zwalczaniu zarazy i podnosiło plon odmian najbardziej odpornych. Okazało się jednak, że uprawa odmian odpornych jest najskuteczniejszym sposobem umożliwiającym ograniczenie lub wyeliminowanie konieczności stosowania fungicydów miedziowych w rolnictwie organicznym. Zespół projektu BLIGHT-MOP doszedł do wniosku, że można w ten sposób ograniczyć ilość stosowanych fungicydów miedziowych o 16,5–50% w stosunku do ilości obecnej. Cel ten można osiągnąć przez wyhodowanie maksymalnej ilości roślin odmian odpornych, jaką rynek jest zdolny przyswoić. Niemniej można go zrealizować tylko wtedy, gdy odmiany odporne będą akceptowane przez rynek upraw organicznych, a bardziej popularne od nich odmiany podatne na zarazę będzie można zastąpić bez ponoszenia strat finansowych.
